تنبیه بدنی کودک از اتفاقات عجیب و ناشایستی بود که تا همین چند سال پیش هم در جامعه ما رواج زیادی داشت و خانواده ها آن را ابزار مناسبی برای تربیت فرزند خود می دانستند . تنبیه بدنی کودک به نوعی اولین و شایع ترین آزار بزرگترها برای تربیت فرزندانشان بود . اما به مرور زمان با عوض شدن نسل ها و تبدیل شدن بچه های آن زمان به پدر و مادر های کودکان دوره بعد به دلیل درک از آسیب های بسیار زیاد تنبیه بدنی کودک این روند کاهش نسبتا چشمگیری پیدا کرد . والدین با بالاتر بردن آگاهی و اطلاعات خود در باره نحوه صحیح فرزند پروری دیگر از تنبیه بدنی کودک استفاده نمی کنند . تنبیه بدنی کودک هم عواقب منفی کوتاه مدت را در بر میگیرد و هم فرد را دچار آسیب های جسمی و روحی در بلند مدت میکند . در ادامه بیشتر راجع به تنبیه بدنی کودک صحبت میکنیم .
عوارض تنبیه بدنی کودک همانطور که اشاره شد هم در کوتاه مدت وهم در بلند مدت نمایان خواهد شد . به عنوان مثال میتوان از اتفاقاتی مثل کم حرف زدن و انزوا طلبی به عنوان عوارض تنبیه بدنی کودک اشاره کرد. شاید والدین کودک ندانند که وقتی برای یک بار بازی کردن بی موقع در جمعی که مناسب نیست با کتک زدن بچه، بیشتر شرایط گوشه گیری کلی آنها را فراهم میکنند . عوارض تنبیه بدنی کودک در بلند مدت نیز قطعا خودش را به نحوه سنگین تری نشان خواهد داد . عوارض تنبیه بدنی کودک را شاید بتوان در دوران بزرگسالی آن و عدم اعتماد به نفس لازم برای برقرار کردن ارتباط و صاحب نظر بودن او به وضوح مشاهده کرد . این طور افراد در بزرگسالی به مراتب سخت تر درمان میشوند و مدت زمان زیادی نیز برای از بین بردن این عوارض گاهی وحشتناک لازم دارند.
تنبیه بدنی کودک توسط مادر شاید در نگاه اول کاملا عادی به نظر برسد و ما اینگونه قلمداد کنیم که مادر هر کاری که میکند برای خیرخواهی و صلاح فرزند خود هست و خواهد بود . در صورتی که این باور کاملا اشتباه است. یک مادر حتما خوبی و صلاح فرزند خویش را میخواهد و ممکن است بخاطر فرهنگی که در آن رشد کرده است تنبیه بدنی کودک توسط مادر را کاملا عادی تلقی کند اما باید به این نکته که تربیت فرزند کار بسیار حساس و مهمی هست نیز توجه شود . ممکن است مادر به لحاظ سطح معلومات یا مطالعات به قدری قوی نباشد که با عوارض بسیار ماندگار و تاثیر تنبیه بدنی کودک توسط مادر آشنایی داشته باشد . در این شرایط حضور یک روانشناس با تجربه درروند تربیت کودک و رفتار هایی که والدین برای او اعمال میکنند میتواند درست ترین اقدام باشد .
برخی از کودکان که برای اختلالات روانی احتمالی به مشاوره خانواده ارجاع داده میشوند بعد از مصاحبه های به عمل آماده مبتلا به وسواس فکری یا وسواس عملی تشخیص داده میشوند. در این شرایط معمولا مشاوره کودک برای فرد در نظر گرفته میشود . البته قصد ما از بیان این موضوع این بود که در مشاوره روانشناسی به این مطلب اشاره میشود که اختلالات روانی زیادی ممکن است کودکی که تنبیه میشود را تهدید کند که وسواس فکری یا عملی از جمله آنها است . کودک به قدری دچار کمبود عزت نفس میشود که دائم مراقب این است مبادا کاری کند که توسط پدر و مادر یا بزرگترها تنبیه بشود . این افکار به قدری در ذهن فرد تکرار و تکرار میشود که کودک مبتلا به وسواس میشود که به مرور زندگی نرمال فرد ممکن است مختل شود.
بیشتر بخوانید: چه زمانی مشاوره ازدواج پول ریختن در جوی آب است؟
تنبیه بدنی کودک توسط پدر نیز گاهی در ابعاد وسیع تر و پیچیده تری روی کودک تاثیر میگذارد. تنبیه بدنی کودک توسط پدر به راحتی میتواند دیدگاه او نسبت به دنیا را تغییر دهد. معمولا پدر منبع انرژی و قابل اعتماد ترین فرد دنیا برای کودک است. در واقع پدر قهرمان زندگی کودک است چون در نظر او قویترین و توانا ترین فرد روی زمین پدر است. این احساس امنیت و انرژی مثبت میتواند به سال های آینده و دوره های رشدی مختلف کودک انتقال پیدا کند.
این اتفاق زمانی میافتد که پدر چهره خود را تا حد امکان در نظر کودک خدشه دار نکند. وقتی کودک توسط پدر خود تنبیه بدنی را تجربه میکند به تدریج اعتماد و اطمینان خود را به پدر از دست میدهد. از طرفی برخوردهای تند و بداخلاقی پدر در ضمیر ناخودآگاه کودک ذخیره میشود و در دراز مدت نیز تبعات مختص به خود را دارد.
بدترین نوع تنبیه بدنی چیست ؟ این شاید سوال خیلی از والدینی باشد که کودک در منزل خود دارند. پاسخ این سوال به وضوح مشخص میباشد. کلا این سوال که بدترین نوع تنبیه بدنی کدام است از پایه اشتباه میباشد. در کل تنبیه بدنی کودک به هیچ عنوان توصیه نمی شود. برعکس روانشناسان خانواده این کار را به طورکلی و به روشنی رد میکنند. این عمل به جز کشته شدن اعتماد به نفس در کودک و خود کم بینی در او نتیجه دیگری را به بار نخواهد آورد. کودکی که برایش مشخص باشد که پدر تو، تو را برای هر چیزی ممکن است تنبیه کند ، رو به مخفی کاری از والدین می آورد و کم کم این رفتار جزئی از شخصیت او خواهد شد . در آینده و بزرگسالی فرد نمیداند چرا و به چه علت اما این رفتار را در تعامل با انسانها انجام میدهد .
اعتماد به نفس (self confidence) از جمله دیگر فاکتورهای مهمی است که از بین رفتن آن میتواند عاقبت تنبیه بدنی کودک توسط والدین باشد. کودک وقتی که با هر عمل خود باز خوردی مثل کتک زدن را ببیند به تدریج قدرت اظهار وجود را از دست خواهد داد. در ادامه زندگی به تدریج فرد می آموزد که هیچ اهمیتی برای اطرافیان ندارد و اصولا تاثیری در جامعه خود ندارند. کودک در طول زمان به بزرگسالی تبدیل میشود که نه قدرت ارتباط سازی موثری را دارا میباشد و نه موفقیت خاصی در کارها و فعالیت های اجتماعی خود کسب میکند. در روانکاوی به این مسئله به صراحت اشاره میشود که تمام احساسات سرکوب شده در دوران کودکی به صورت کاملا واضح و با قدرت در دوران بزرگسالی تاثیر میگذارد و به صورت بیماری های مختلف در فرد ظاهر میشوند.
این احتمال کاملا وجود دارد که فردی که تنبیه میشود در آینده نسبت به والدی که او را تنبیه بدنی میکند حالت خشم و پرخاشگری داشته باشد. البته این فقط به شخص والد منتهی نمیشود. این حالت از خشم و عصبانیت را به تمام هم جنس های والد تنبیه کننده تعمیم میدهد. مشاوران خانواده (counselors-family) به این نکته اعتقاد دارند که مثلا اگر پسری توسط مادرش تنبیه شود و این تنبیه ها همیشگی و دایم باشد ، احتمالا در کودک عقده ای را به وجود می آورد که موجب بروز رفتارهای زن ستیزانه از کودک در بزرگسالی شود.
بسیاری از متجاوزین به عنف در اعترافات خود و مصاحبه های بالینی که از آنها به عمل آمده است اذعان کرده اند که این رفتارها و گرایشات از کودکی در آنها شکل گرفته است . بنابراین نتیجه میگیریم در مورد ترتیب فرزندان دقیقا باید مثاله هر چه می کاریم درو خواهیم کرد را مد نظر قرار دهیم .
مهمترین عوارض تنبیه بدنی در کودکان چیست؟
از بین رفتن عزت نفس، عدم اعتماد به والدین، عدم تمایل به ابزار وجود در جامعه در زمان بزرگسالی
آیا تنبیه بدنی اعتماد به نفس کودک را کاهش میدهد ؟
قطعا تنبیه بدنی کودک توسط والدین ارتباط مستقیمی با عدم اعتماد به نفس کودک در بزرگسالی دارد .
از نظر روانشناسی (psychology) تنبیه بدنی چه تاثیراتی بر کودک میگذارد ؟
حس پرخاش به همجنس والد تنبیه کننده ، بزهکاری ، تجاوز از جمله آسیب هایی میباشد که فرد تنبیه شونده ممکن است در بزرگسالی با آنها رو به رو شود .
لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر سایر مقالات متخصصان مرکز مشاوره آویژه را مطالعه نمایید .
در این راستا مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه خدمات متنوعی را در زمینه روانشناسی کودک به شما هم میهنان عزیز ارائه میدهد .
منبع:
روانشناسی کودک 3 ساله امری نیازمند توجه و بسیار مهم است و البته باید بدانیم همه 3 ساله ها متفاوت هستند و ممکن است با نرخ های مختلف رشد و پیشرفت یابند .اگر نگران پیشرفت فرزند خود هستید یا اگر او نمی تواند کارهایی را انجام دهد که برای زمان کوتاه انجام می شود. مهم است که از مشاوره روانشناسی یا روانشناسی کودک استفاده کنید . اگر چیزی در نمو ذهنی و فکری کودک اشتباه باشد ، فهمیدن آن در اوایل سه سالگی به شما کمک خواهد کرد و راه درمان دارد . در غیر این صورت خوب است بدانید که فرزند شما به طور خاص به شیوه خاص خود نمو می یابد و ممکن است هرگز تغییر نکند و این از نکات اهمیت روانشناسی کودک 3 ساله است . مشاوره خانواده نیز می تواند در زمینه تربیت کودک راهنمای شما باشد.
کودک 3 ساله شما در ابتدای یادگیری نحوه برخورد با دیگران است . او می تواند احساسات قوی خود را تا حدودی بهتر از آنچه که در دو سالگی انجام میداد ، کنترل کند اما هنوز هم احتمال دارد برخی از بی کنترلی ها را داشته باشد . او شروع به درک مهارت های اجتماعی مانند تقسیم داشته هایش مثل خوراکی یا عروسک و مهربانی با هم سالانش می کند و می تواند این مهارت ها را برای مدت کوتاهی تمرین کند و از انجام آن حتی احساس خرسندی و شادی کند .
نکات روانشناسی کودک سه ساله مبحثی بسیار گسترده است که در این جا به چند نمونه آن اشاره میکنیم . دنیای درونی برای کودک سه ساله شما بسیار قدرتمند است . گاهی اوقات برایش دشوار است که تعیین کند مرز بین « وانمود کردن » و « واقعیت » چیست . به عنوان مثال ، آیا جادوگران واقعا میتوانند شما را طلسم کنند یا این که کودکان وقتی بالها را میپوشند مانند کتابهایی که میخوانند پرواز می کنند ؟! کودک سه ساله علاقه مند به دروغ گفتن نیست ، اما گاهی اوقات واقعیت درونی و بیرونی اش مخلوط می شوند . او دوست خواهد داشت که در مورد این چیزهای مهم با شما صحبت کند . نکته مهم از نکات روانشناسی کودک سه ساله اینست که هرگز به اشتباهات کودک خود نخندید و در هنگام توضیح دادن چیزها ، اطلاعات کوچک یا ساده به آنها بدهید .
مشاوره کودک 3 ساله همانطور که در مبحث قبل گفته شد امری حائز اهمیت است . گاها شما احساس می کنید کودکتان شما را فراموش کرده مثلا کودک 3 ساله شما حاضر به ترک خانه دوست اش نیست ، او درخواست شما را برای بازگشت به خانه با پرتاب اسباب بازی ها به سمتتان نادیده می گیرد و با وجود یادآوری های مکرر که مجاز نیست وسایلش را در خانه بریزد ، کامیون های خود را به طرف پله ها هل می دهد . چرا این کارهای او برای شما خیلی شگرف است ؟ اینها در مبحث نکات روانشناسی کودک سه ساله اموری عادی هستند .
در روانشناسی کودک سه ساله امری مشهود است که کودک اتان کمتر از کودک نوپا وابسته به شماست و اکنون هویت قوی تر و امن تری دارد . او حتی ممکن است بیشتر اوقات لجبازی و سرکشی کند . سعی کنید مشاوره و روانشناسی کودک سه ساله خود را تا آخرین حد ممکن جدی بگیرید . زیرا تربیت فرزند یکی از مهم ترین وظایف در خانواده میباشد .
روانشناسی کودک 3 ساله لجباز بسیار سخت تر از روانشناسی کودک سه ساله در حالت معمولیست اما راهکارهای خاص خود را دارد مثلا هنگامی که از کودک سه ساله لجوج خود بخواهید که برای ناهار به خانه برگردد ، او فریاد می زند : « نه حالا نه ! » وقتی با این برخورد او روبرو می شوید بر رویش آغوش بگشایید و بگویید که می دانید سخت است که دوستان خود را ترک کند ، اما یک ناهار خوشمزه در خانه آماده است . ایده این است که به او نشان دهید که به جای اینکه بخشی از مشکلاتش باشید ، شما واقعا در کنار او هستید . در روانشناسی کودک 3 ساله سعی کنید عصبانی نباشید ( حتی اگر در مقابل دیگران احساس خودکشی کنید ) . مهربان باشید ، و در عین حال جدیت داشته باشید .
در روانشناسی کودک سه ساله لجباز و با توجه به مبحث مشاوره و روانشناسی کودک سه ساله باید بدانید سه ساله ها نیاز دارند که در مواقعی خاص محدود شوند ، بنابراین محدودیت ذهنی آنها را تنظیم کنید و اطمینان حاصل کنید که فرزند شما چه چیزی را متوجه میشود . مثلا به او بگویید : "به یاد داشته باشید ، همیشه باید دست من را در پارکینگ ماشین ها نگه دارید " و یا " فراموش نکن که در مکان های شلوغ نزدیک به خیابان نشوی " اگر کودک شما مستأصل است در رسیدن به راه حل ها ی فکری با او همکاری کنید .
به عنوان مثال ، اگر او به خواهر کوچکش نگاه میکند و احساس می کند که شما به او بی توجهی میکنید ، راهی پیدا کنید که او زمان خاص خود را با شما داشته باشد . اگر از رختخواب بیرون میاید و می ترسد ، چون از تاریکی می ترسد ، یک چراغ خواب در اتاق خواب او بگذارید در روانشناسی کودک سه ساله ترس از تاریکی امری بدیهی و عادیست .
روانشناسی کودک 3 ساله نافرمان مانند روانشناسی کودک سه ساله لجباز راه های مشترک فراوان دارد یکی از راه ها اینست که مثلا تقویت رفتار خوب کودک سه ساله به جای توجه به لجاجت و نافرمانی راه بسیار موثر تری برای کشیدن او به سمت اعمال مثبت است سعی کنید اقدام خود را به درستی انجام دهید . مثل گفتن این جمله ساده " از تو تشکر میکنم برای آویختن کت به چوب لباسی ! " یا " این بسیار مفید است که شما اسباب بازیتان را با خواهر کوچک خود به اشتراک بگذارید ! " . جین نلسن ، نویسنده کتاب مجموعه رشته های مثبت ، می گوید : هنگامی که یک کودک بد رفتاری می کند از درون احساس وحشتناکی می کند .
" ما این ایده را درک کردیم که برای اینکه بچه ها بهتر عمل کنند نیازمند راهنمایی و تربیتند ، آیا ما باید با تنبیه و رفتار غلط آنها را بدتر کنیم ؟ " انجام این کار تنها می تواند رفتار منفی بیشتری تولید کند .
همچنین در نظر داشته باشید که نظم دهی به کودک سه ساله شما به معنای کنترل آن نیست به این معنی است که او را در کنترل کردن خود یاری کنید . با توجه به روانشناسی کودک سه ساله نافرمان ، مجازات ممکن است او را در کوتاه مدت تغییر دهد ، اما تنها به این دلیل که او می ترسد و اثر طولانی مدتش بیشتر مخرب است . بهترین کار این است که با روش تربیت درست شما فرزندتان کاری انجام دهد که درست است و تشویق شما روز را برای او سرگرم کننده تر می کند یا باعث می شود او احساس خوبی داشته باشد .
اگر کودک سه ساله نافرمان و لجبازتان در مدت طولانی تری نسبت به قبل رفتارهای اشتباه را کنار نگذارد ، به او یک هشدار بدهید که در صورت ادامه دادن به او تایم اوت میدهید . در روانشناسی کودک سه ساله نافرمان این نکته به شما این امکان را می دهد که فرزندتان قبل از زمان مشخص کار خود را متوقف کند ( نکات باید به کودک سه ساله نافرمان چند بار قبل از آنکه متوجه اش شود ، یادآوری شود . ) زمان داده شده از طرف شما برای فکر کرد به کار اشتباهش یا اصطلاحا تایم اوت کودک شما باید از دیگران دور باشد و از فعالیت های سرگرم کننده و صفحه نمایش گوشی و تلویزیون نیز منحرف شود ، اما در جایی باشد که بتوانید به او نظارت کنید . یک آکادمی آمریکایی تایم اوت کودکان را با استفاده از سن کودک به اضافه یک سال توصیه می کند .
بنابراین کودک 3 ساله می تواند یک تایم اوت 4 دقیقه ای را دریافت کند .در روانشناسی کودک سه ساله راه دیگر برای کمک به کودک نافرمان 3 ساله استفاده نکردن از نباید ها ست هدف بیشتر این است که بگویید او چه چیزی می تواند انجام دهد به جای چیزی که نمی تواند انجام دهد . بنابراین به جای گفتن ، " نه ، جای لگد زدن در خانه نیست ! " بگویید بیایید بیرون برویم و تمرین کنیم . اگر او قبل از شام یک مخلوط بستنی بخواهد ، بگوید او می تواند یکی پس از غذا داشته باشد یا یک میان وعده مناسب تر بخورد . با توجه به نکات روانشناسی کودک سه ساله هر کدام از راهکارها اگر برای شما موثر نباشد میتوانید با مراجعه به مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی چاره بهتری بیاندیشید .
لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر سایر مقالات متخصصان مرکز مشاوره آویژه را مطالعه نمایید .
در این راستا مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه خدمات متنوعی را در زمینه روانشناسی کودک به شما هم میهنان عزیز ارائه میدهد .
منبع:
تنبیه کودک از جمله اتفاقات ناشایستی است که متاسفانه به صورت اشتباه در اکثر خانواده های جامعه ما جا افتاده است . تنبیه کودک میتواند از لازمه های تربیت او باشد اما به این صورت که اصولی و حساب شده اعمال شود . بسیاری از پدران و مادران به محض این که میخواهند مسئولیت مواظبت و مراقبت از فرزندشان را از سر باز کنند ، تنبیه کودک را انتخاب میکنند . در مشاوره تربیت کودک نیز به این مورد اشاره میشود که تنبیه کودک اگر غلط و غیر اصولی انجام شود قطعا میتواند باعث و زمینه ساز اختلالات زیادی در کودک باشد.
تنبیه کودک باید حتما متناسب با شخصیت کودک باشد و البته محیط و فرهنگی که در او پروش میابد . در مشاوره کودک روانشناسان دائم به این نکته تاکید میکنند که تنبیه کودک در یک شرایط ممکن است برای تربیت صحیح کارساز باشد ولی در شرایط دیگر ممکن است برای حال و آینده کودک مضر باشد .
راه های تنبیه کودک همانطور که اشاره شد باید بسیار با دقت انجام شود تا تاثیر مثبت خود را به خوبی بگذارد . ولی در کل چند نکته وجود دارد که والدین باید حتما در زمان تنبیه کودکان خود رعایت کنند . در ادامه به تعدادی از راه های تنبیه کودک اشاره میکنیم :
بهترین روش تنبیه کودک میتواند این باشد که از روانشناسی یادگیری در پروسه آموزش و پرورش کودک خود استفاده کنیم . به عنوان مثال تربیت کودک و جهت دادن به افکار و رفتار او با پادش و محرومیت میتواند انتخاب خوبی باشد . یعنی اینکه با کودک توافق شود که اگر فلان رفتار ناشایست را از خود بروز دهد باید جریمه مشخص شده را بپردازد . اگر میخواهیم که بهترین روش تنبیه کودک را محرومیت از علاقمندی های او بدانیم باید به نکاتی نیز توجه کنیم . والدین حتما باید در نظر داشته باشند که حتما در قوانینی که برای کودک وضع میکنند پابرجا و مستدام باشند . گاهی اوقات پدران و مادران با این که محرومیت هایی را به عنوان تنبیه کودکان خود در نظر گرفته اند به هر دلیلی نقض میکنند . این مورد باعث میشود که کودک دیگر از قوانین وضع شده به سفتی و محکمی تبعیت نکند .
بیشتر بخوانید: 6 نشانه که فرزند شما به مشاوره کودک نیاز دارد؟
بدترین روش تنبیه بدون شک روشی است که در آن به لحظه ای که در آن هستیم فکر کنیم نه به آینده کودک خود . شاید بدترین روش تنبیه کتک زدن و تنبیه بدنی کودک آیت . هیچ پدر و مادری قطعا از روی کینه و عداوت کودک خود را کتک نمیزند اما این مورد در خیلی از فرهنگ ها بخصوص در جامعه ما دیده میشود . در مورد عوارض تنبیه بدنی حتما باید چند مورد را بدانیم :
تنبیه کودک از نظر روانشناسی هیچگاه رد نمیشود و روانشناس کودکی یافت نمیشود که معتقد باشد که آموزش و پرورش کودک بدون تنبیه امکان پذیر است . اما تنبیه کودکان از نظر روانشناسی کودک با تعریفی که خیلی از والدین بخصوص در نسل های گذشته داشتند بسیاز متفاوت است . بهترین روش تنبیه کودک قطعا روشی است که منجر به یک برنامه ریزی درست و دقیق برای رشد و ارتقای اعمال روزمره کودک ما و مختص به شرایط جسمی و روحی او تهیه شده باشد . حتما به خاطر داشته باشید که :
زمانی که ما کودک خود را با تنبیه بدنی از کار اشتباهی که میکند باز میداریم ، در بهترین شرایط تاثیر کار خود را موقتی خواهیم یافت که البته بعد از مدتی به مراتب کودک خود را با مشکلات سخت تری مواجه میکنیم . از جمله مسائلی که از عوارض تنبیه بدنی کودک به حساب می آید پرخاشگری است . وقتی کودک خود را با پرخاشگری و کتک زدن وادار به کاری میکنیم که دوست ندارد ، این برداشت را میکند که پرخاشگری میتواند راه حل راحت تر و سریعتری برای رسیدن به مقصود باشد . بنابراین این رفتار مخصوصا در ارتباطات خود با همسالان خود در دستور کار قرار میدهد و کم کم شخصیت پرخاشگر aggressive character)) در کودک شما شکل میگیرد .
بیشتر بخوانید: چه زمانی مشاوره ازدواج پول ریختن در جوی آب است؟
کودکی که دائم توسط پدر و مادر خود و در کل بزرگترهای خود تنبیه و اللخصوص تنبیه بدنی میشوند ، به تدریج اعتماد خود را نسبت به آنها از دست میدهند . این بی اعتمادی کم کم باعث بروز فاصله عاطفی میشود و زمینه های جذب فرد در نوجوانی به گروه هایی غیر از خانواده را فراهم میکند . کودک بخاطر اینکه قبح احترام معمول بین او والدین شکسته شده دیگر نمیتواند در دوره های حساس بعدی زندگی مثل نوجوانی و جوانی کیفیت لازم را در ارتباط با خانواده داشته باشد . همین عدم ارتباط میتواند زمینه های بزهکاری crime)) ، اعتیاد addiction)) و انتخاب افراد نامناسب برای ارتباط را به وجود بیاورد .
والدین باید توجه داشته باشند که نمی توانند از هر وسیله ای که میخواهند برای تنبیه کودکان خود استفاده کنند . گاهی بعضی از پدر و مادر ها برای تنبیه کودکانخود از پاداشی که برای کار های خوب به او میدهند استفاده میکنند . در صورتی که این کار کاملا اشتباه و غیر اصولی است . تصور کنید ما برای کار یا رفتار خوب فرزندانمان ده روز پیش یک توپ برای بازی یا عروسک خریده ایم . حالا او هر بار که با آن توپ یا عروسک بازی میکند یاد کار خوبی می افتد که به خاطرش پاداش را گرفته . به این اتفاق در روانشناسی پرورشی تقویت میگویند .
حال اگر ما برای برخورد با کار بد و ناپسند او پاداش کار خوب او را از او بگیریم دیگر اطمینانی به پاداش گرفتن و دائمی بودن پاداش دریافت شده نیز نخواهد داشت . در صورت بروز این اتفاق نه تنها نتیجه دلخواه کسب نمیشود بلکه میل کودک به رفتار های خوب نیز کمتر خواهد شد .
عوارض تنبیه کودک چیست ؟
کاهش و در ادامه از بین رفتن اعتماد به نفس کودک در صورتی که کودک ب صورت غیر اصولی تنبه شود .
بدترین نوع تنبیه کودکان چیست ؟
بدترین نوع تنبیه ، تنبیه بدنی کودک است چرا که هم برای کودک عوارض جسمانی را به همراه دارد و هم میتواند او را از لحاظ روانی تهدید کنه .
تنبیه کودکان توسط مادر بهتر است یا پدر ؟
تنبیه تنبیه کودکان میتواند توسط والدین انجام شود که تاثیر ببشتری بر تربیت کودک دارد انجام شود . اما مهم تر از آن اصولی و ایمن انجام دادن این کار است .
هدف مرکز مشاوره و روانشناسی آویژه از ارائه اطلاعات لازم در زمینه مشکلات روانی، افزایش آگاهی شماست تا با توسعه دانش خود، جهت ارتقا و بهبود کیفیت زندگی خود، گامی مهم بردارید. لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر سایر مقالات متخصصان مرکز مشاوره آویژه را مطالعه نمایید.
منبع: psychology.avije.org
قبل از هر چیز به شما بگوییم که بهترین زمان برای از شیر گرفتن کودک، 14 ماهگی یا همان 2 سالگی است. زیرا شیر مادر پاسخگوی تمام نیاز های فرزندش است و به شدت توصیه می شود غذای اصلی او شیر مادر باشد. قبل از هر چیز با خصوصیات شیر مادر آشنا شوید که چرا ما به شما می گوییم دو سالگی به بعد این او را از شیر بگیرید. برای اطلاعات بیشتر میتوانید به مشاوره کودک مراجعه کنید.
شیر مادر علاوه بر اینکه باعث بیشتر شدن وابستگی و عشق میان مادر و کودک می شود، با داشتن انواع پروتئین ها و چربی ها، آهن و ویتامین های E,D,A,K کربوهیدرات ها، مهم ترین منبع تغذیه است. به دلایل زیر کودکتان را از شیر مادر محروم نکنید.
اولین نکته درباره از شیر گرفتن کودک این است که نسبت به گریه بچه واکنش تکراری نشان ندهید. کاری که همه مادران بالاتفاق انجام می دهند، بغل کردن و شیر دادن به آنهاست. فقط می خواهند صدای گریه بچه را نشنوند حالا به هر قیمتی که شده. آرام باشید و نسبت به آن ها آگانه تصمیم بگیرید نه از روی احساسات مادرانه. اگر با هر بار گریه به او شیر دهید که نمی توانید او را از شیر بگیرید. پس یک برنامه پنج تا 6 هفته ای برای خود بچینید و در این پنج هفته با مرور شیر دادن را به او کم کنید.
اگر در روز 10 بار به کودکتان شیر می دادید برای روز اول آن را به 9 بار، روز دوم 8 بار ، روز سوم 7 بار و همانطور تعداد دفعات شیر گرفتن را کمتر و کمتر کنید. نه اینکه شکم او را خالی بگذارید. در این مدت باید به او غذاهایی مثل، سوپ، فرنی یا مایعات و آبمیوه بدهید. بچه ها در این مدت به شدت پرخاشگر و عصبی می شوند.
بیشترین دوران نزدیکی کودک و مادر به لحاظ روحی و روانی، دوران شیردهی است. کودک برای کاهش استرس و ترس خود نیاز به آغوش و شیر مادر دارد. پس قطع کردن این منبع مهم، آرامش و استرس را از او میگیرد. این کار در واقع نوعی ضربه روحی برای اوست. به همین دلیل روانشناسان و پزشکان کودک توصیه می کنند که در حین اینکه او را از شیر میگیرید سعی کنید کنید با او بازی کنید. او را در آغوش بگیرید و به او بیشتر از هر زمان دیگر محبت کنید.
یکی دیگر از ترفند های از شیر گرفتن کودک این است که می توانید در ازای شیر مایعات بیشتری به او بدهید. آبمیوه های طبیعی، سوپ های مقوی و غذاهای آبداری که او دوست دارد جایگزین مناسبی برای شیر مادر است. سوپ برنج، سوپ جو، فرنی و ... از این دسته هستند.
شیر مادر به دلیل املاح و ویتامین هایی که دارد قطعا یک غذای کامل و مقوی برای کودک است. زمانی که کودک از شیر گرفته می شود بسیاری از ویتامین ها به بدنش نمی رسد. به همین دلیل توصیه می شود که از مکمل ها و مولتی ویتامین های مخصوص کودکان استفاده کنند. البته این کار حتما باید تحت نظر پزشک اطفال باشد.
کودک از سن 6 ماه نیاز دارد که بعضی از ویتامین ها را دریافت کند. سرلاک منبع مهمی از این ویتامین هاست. سرلاک یک نوع غلات است که سیستم ایمنی و گوارش نوزاد را تقویت می کند. این ماده حاوی ویتامین A,C,D و امگا 3 ست که طعم های مختلفی هم دارد.
سعی کنید برای اینکار مهم از همسرتان کمک بگیرید. مخصوصا نیمه شب که کودک گریه می کند و گرسنه است سعی کنید کمک کنید که حدالامکان شیر مادر نخورد. همسرتان می تواند او را آرام کند زیرا اگر کودک مادر خود را ببیند از او توقع دارد. اگر به او شیر ندهد ممکن است روی روحیه او تاثیر بدی بگذارد. پدر نقش مهمی در این زمینه ایفا می کند.
بعضی از مادران می گویند من به سینه هایم زردچوبه و فلفل می زنم. این روش سنتی اصلا توصیه نمی شود زیرا بعضی از کودکان حتی به رغم تندی و تلخی فلفل حاضرند که باز هم سینه مادر را بمکنند. بعضی از مادران هم به توصیه عطاری ها، از گیاهانی مانند صبر زرد استفاده می کنند که برای کودک مضر است.
مادران دیگر هم فکر می کنند با زخمی یا بیمار نشان دادن خود، کودک از آن ها فاصله می گیرد یا به قول دوستان بیخیال شیر خوردن می شود. در حالی که این کار باعث وحشت و ترس او می شود و باید به دنبال درمان روحی و روانی او باشید. به او بگویید شیر ندارم و نمی آید. با گریه او دلتان نسوزد و سعی کنید با بازی به او مایعات بدهید.
روانشناسی از شیر گرفتن کودک توصیه های جالبی را در این زمینه دارد..
هیچ روانشناس و پزشکی نمی گوید که کودک را به یکباره از شیر بگیرید. این کار نیاز به صبر و حوصله دارد. بعضی از مادران مخصوصا کارمندان سعی می کنند هر چه زودتر کودکشان از آب و گل در بیاید و به آن ها وابسته نباشند. شما که این همه صبر کرده ای.. حداقل یک ماه دیگر هم صبر کن و به تدریج و با صبر و حوصله این کار را انجام بده.
بعضی از مادران هم چون کودکشان به پستانک و شیشه شیر وابسته شده اند، فکر می کنند که آن ها می توانند به راحتی با این مساله کنار بیایند. این شیوه هم به لحاظ روانشناسی توصیه نمی شود.
روانشناسان معتقدند که دورانی که کودک را از شیر می گیریم دوران استرس زا و پر تنشی است. پس تا آنجا که ممکن است خود را به لحاظ روحی و روانی آماده کنید. مثلا وسط این ماجرای مهم، داستان اسباب کشی، سفرهای اضطراری و پر تنش و دیگر اتفاقاتی که می توان از قبل پیشگیری کرد اتفاق نیوفتد تا بتوان به آسانی کودک را آماده پذیرش این کار کرد.
روانشناسی از شیر گرفتن کودک می گوید که زمانی که کودک آماده غذا خوردن شود، مخصوصا غذاهای مورد علاقه اش، میل او به شیر مادر کمتر می شود. چون مزه های بهتری را امتحان می کند و به برنامه غذایی اش تنوع می دهد. مثلا سعی کنید از نی های زیبا برای خوردن مایعات استفاده کنید. یا غذاهایی که اشتها آور باشد برای او درست کنید. حداقل در این مرحله و از سن 2 سال باید 5 وعده غذا بخورد.
معمولا بچه ها در زمان هایی از روز میل به غذایشان کمتر می شود. از همان زمان شروع کنید. اگر وعده های غذایی بچه ها را بهتر بشناسید میتوانید با یک برنامه ریزی زمانی میل و عادت او را کمتر و کمتر کرده و به یک وعده غذایی در شب اکتفا نمایید.
اگر تاکنون نسبت به بچه تان کمتر محبت می کردید وقتش رسیده که عشق و علاقه خود را با عمل نشان دهید. کودک از لحاظ روانی بیش از هر زمان دیگر به شما نیاز دارد. مخصوصا در این زمان سعی کنید از بحث های بی فایده با همسرتان جدا خودداری کنید. کودک در این مدت بیش از هر زمان دیگر حساس و زودرنج می شود. همیشه زمانی که عصبی می شد به مادر پناه می برد و با خوردن شیر آرام می گرفت. اما اکنون که شیری وجود ندارد پس خیلی مراقب باشید که او را عصبی نکنید.
منبع:
پرخاشگری کودک ۳ساله چگونه درمان میشود و کمتر و کمتر میشود ؟ اینها سوالاتی است که والدین درمورد بروز پرخاشگری کودک در این سنین در ذهن دارند . قطعا بهترین تشخیص و درمان توسط یک متخصص بالینی کودک انجام میپذیرد . برخی از والدین با تکیه بر دانش اندک و گاها اشتباه خود پرخاشگری کودک ۳ساله را قضاوت میکنند و برعکس باعث ضربه و آسیب در او میشوند . مشاوره تربیت کودک توسط مصاحبه های استاندارد مشخص میکند که آیا علایم بالینی که کودک از خود بروز میدهد ، شامل پرخاشگری کودک ۳ساله میشود یا خیر؟ مشاوره کودک همچنین بعد از تشخیص بیمار را رها نمیکند بلکه با در پیش گرفتن راه های درمانی متناسب با شخصیت فرد پرخاشگری کودک ۳ساله را درمان می کند .
درمان پرخاشگری کودک ۳ساله مستلزم رعایت یک سری نکات مهم است که در کنار نکاتی که روانشناسی کودک به والدین کودک پرخاشگر گوش زد میکند که باید به آنها توجه شود .در ادامه به تعدادی از این نکات اشاره میکنیم :
بهترین روش برخورد با پرخاشگری کودک ۳ساله در کلینیک های مشاوره میتواند بنا به شخصیت کودک متفاوت باشد . به گفته روانشناسان کودک با آرامش صحبت کردن با کودکان پرخاشگر بعد از فرو نشاندن خشم آنها میتواند بهترین روش برخورد با پرخاشگری کودک ۳ساله باشد . اگر با پرخاشگری کودک خود با عصبانیت و تندی برخورد کنید او می آموزد که یکی از راه های برخورد با اطرافیان که انسان را به مقصد و منظور خود میرساند همین است که از تندی و خشونت در برخورد با سایر افراد محیط پیرامون استفاده شود . شاید پایداری در تربیت در نظر گرفته شده برای کودک نیز بتواند بهترین روش برخورد با پرخاشگری کودک ۳ساله باشد . حتی اگر در جمع حضور داشتید و این نوع رفتارها را از فرزند خود دیدید به هیچوجه از سیاستی که برای برخورد با او در نظر گرفته اید کوتاه نیایید .
راههای کاهش پرخاشگری کودک ۳ساله میتواند بنا به دلایل به وجود آمدن این مورد در کودک متفاوت و متنوع باشد اما به چند مورد از راههای کاهش پرخاشگری کودک ۳ساله اشاره میکنیم .
علت پرخاشگری کودک ۳ساله میتوان از جهت های متفاوت و مختلفی مورد توجه و بررسی قرار داد . ابتدا به چند مورد از این علتها اشاره میکنیم و بعد در ادامه به توصیف و توضیح آنها میپردازیم :
گاهی اوقات خانواده ها از این موضوع غافل میشوند که محیط خانه و خانواده تا اندازه زیادی در شکل گیری رفتارهای کودکان موثر است . در برخی از خانواده ها که افراد در آن دائما با یکدیگر با پرخاش و تندی ارتباط میگیرند ، احتمال بروز اینگونه رفتار ها در کودکان بسیار بیشتر است . برای مثال تصور کنید که کودک ناظر این مورد و مسئله میباشد که پدر او دائم با مادر او دعوا میکند و با پرخاشگری مطالبات خود را ابراز میکند . مادر هم برای اینکه پدر از پرخاشگری خود در آن لحظه دست بردارد هر چیزی که او میگوید را قبول میکند . کودک در این شرایط پرخاشگری و خشونت را به عنوان یک ابزار قدرتمند برای رسیدن به خواسته ها و نیازها شناسایی میکند . بنابراین والدین حتما باید توجه کنند که در محیطی که کودکی زندگی میکند خیلی باید مراقب رفتار و کردار خود باشند .
والدین حتما باید به خاطر داشته باشند که شکسته شدن حرییم مالکیت میتواند بر پرخاشگری (violence) کودک بیفزاید . برای مثال اگر وسایل کودک را بی اجازه او برداریم یا اینکه اجازه بدهیم افراد دیگر این کار را انجام دهند احتمالا مقدمات این کار را فراهم کرده ایم . برخی از پدر و مادر ها تصور میکنند که کودکان بخاطر سن پایین درک درستی از مفهوم مالکیت ندارند در حالی که این تعبیر به کلی اشتباه است . حتما برای جلوگیری از بروز پرخاش در کودکان به ابزار و وسایل که در مالکیت آنها است بدون اجازه دست نزنید .
همانطور که در بالا اشاره شد حمله های کلامی و غیر کلامی میتواند زمینه بروز پرخاشگری کودک ۳ساله را به وجود بیاورد و برای آینده او مشکل ساز شود . حالا به چند نکته که والدین باید حتما در این مورد رعایت کنند اشاره میکنیم :
آیا کودک ۳ساله بیشتر پرخاشگری میکند ؟
کودک از ۳سالگی متوجه مفهومی به نام استقلال طلبی میشود و این آگاهی میتواند باعث بروز رفتاری مثل استقلال طلبی بشود . اما أین که چه زمانی بیشتر پرخاشگری کند بستگی به خیلی از موارد و مسائل دارد و سن نمیتواند به تنهایی باعث بیشتر اتفاق افتادن آن شود .
چه موقع عصبانیت کودک خود را جدی بگیریم ؟
زمانی که عصبانت کودک ما به طور غیر عادی ادامه پیدا کند یا اینکه زندگی او را از حالت عادی خارج کند ما باید حساسیت بیشتری را در این مورد بروز دهیم .
بهترین روش تربیت کودک ۳ساله پرخاشگر چیست ؟
شاید بهترین روش تربیت کودک در این سن استفاده از تنبیه و تشویق متناسب با سن او باشد
هدف مرکز مشاوره و روانشناسی آویژه از ارائه اطلاعات لازم در زمینه مشکلات روانی، افزایش آگاهی شماست تا با توسعه دانش خود، جهت ارتقا و بهبود کیفیت زندگی خود، گامی مهم بردارید. لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر سایر مقالات متخصصان مرکز مشاوره آویژه را مطالعه نمایید .
در این راستا مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه خدمات متنوعی را در زمینه مشاوره خانواده به شما هم میهنان عزیز ارائه میدهد.
منبع:https://virgool.io/@family_counselling/%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D8%B1%D8%AE%D8%A7%D8%B4%DA%AF%D8%B1%DB%8C-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9-%DB%B3%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87-djlk5pjpjutq