کمک به والدین نوجوان عاشق شده

از نظر مرکز مشاوره خانواده فمیلیکو و همه ما می دانیم که نوجوانان ما احتمالاً در مقطعی عاشق خواهند شد. با این حال، وقتی این اتفاق می‌افتد، والدین اغلب کل تجربه را یک شوک می‌بینند... که نسبتاً عجیب است؟

همه ما مرحله نوجوانی را طی کردیم. ما هم له‌ شدنهای مخفیانه و سرخ شدن‌ها، اولین اظهارات خجالتی عشق، حس اتفاق مهمی را تجربه کردیم... آن تماس فیزیکی اولیه و برق‌آمیز ناشی از یک علاقه عاشقانه.

در اینجا چند توصیه وجود دارد که به شما کمک می کند تا با تجربیات هیجانی آنها کنار بیایید.

چرا آنها باید به این زودی عاشق شوند؟

ما به کودک کوچک گستاخی که در مهدکودک یک بوسه می زند می خندیم. در این عصر رسانه‌های اجتماعی، ما مهدکودک‌های خود را در حال بوسیدن آپلود می‌کنیم تا همه فریاد بزنند و اگر کودک نوپایی برای فرستادن به مهد کودک نداریم، می‌خندیم و ویدیوهایی از گستاخی بچه‌های دیگران را به اشتراک می‌گذاریم.

موضوع اصلی فیلم‌های کلاسیک دیزنی این بود: «دختری درمانده با شاهزاده خوش‌تیپ ملاقات می‌کند». عشق و ازدواج رخ می دهد. اخیراً فیلم‌های کودکانه این قالب را شکسته‌اند و داستان‌های قدرتمندی درباره یافتن راه و کشف قدرت شخصی منتشر کرده‌اند. با این حال، داستان‌های عشق در نگاه اول زیادی وجود دارد که نوجوانان را متقاعد می‌کند که حتی امروز هم همین‌طور است.

و سپس، زاویه جنسی وجود دارد.

از ترکیب‌های دقیق پسران و دختران روی بیلبوردها گرفته تا جیغ زدن، چروکیدن، اجراکننده‌هایی که گاهی اوقات با لباس‌های کم پوشیده شده‌اند و تأثیرگذاران رسانه‌های اجتماعی، نوجوانان ما دائماً با پیام‌های ظریف درباره چگونگی با هم بودن بمباران می‌شوند.

از آنها انتظار می رودیا حداقل جذاب باشند.

از آنها انتظار می رود که جنسیت مخالف خود را دوست داشته باشند - چیزی که غیر باینری بودن را به ویژه دشوار می کند. در حالی که در تلاش برای انجام همه این کارها هستند، انتظار دارند که در نگاه اول عاشق شوند. قرار است آن عشق برای همیشه دوام بیاورد.

با توجه به این ایده‌هایی که از آگاهی اولیه با قاشق تغذیه می‌شوند، چگونه می‌توانیم بچه‌ها را به خاطر تسریع پیشرفتشان به سمت آنچه که احتمالاً به عنوان انتظارات اجتماعی درک می‌کنند سرزنش کنیم - درست مثل ما؟

موزش رابطه صحیح و حد و حدود آن به نوجوان

اگر نوجوان شما در حال تجربه عشق در سنین نوجوانی است و افکار ازدواج را در سر می‌پروراند، باید با او در این زمینه صحبت کنید. با او درباره مشکلاتی که در ازدواج در سن پایین وجود دارد گفتگو کنید و به او تفهیم کنید که احساسات و روابط حد و حدود خود را دارند و نباید زندگی او را به طور کامل تحت تاثیر قرار دهد. بلکه اگر قرار است این حس و رابطه حفظ شود باید به گونه‌ای باشد که باعث رشد و پیشرفت او شود نه مانع آن!

تنها نگذاشتن نوجوان

به دلیل روحیه حساس یک نوجوان و بروز احساسات شدید نباید او را تنها بگذارید. در این مواقع نوجوان به راحتی نمی‌تواند احساسات خود را بیان کند، به خلوت کردن و تنهایی تمایل دارد و مواردی از این قبیل که باعث می‌شود کودک افسرده شود و حتی به خود آسیب برساند. در نتیجه نباید او را تنها بگذارید، بلکه باید با او کاملا منطقی و با مهربانی صحبت کنید تا نوجوان شما آرام‌تر شود.

احترام به احساس نوجوان

عشق دوران نوجوانی برای اکثر افراد اتفاق افتاده است. اگر این حس را در فرزند خود مشاهده کردید باید به او احترام گذاشته و به درستی او را راهنمایی کنید. اگر از اشتباه نوجوان خود اطمینان دارید باید با زبان خوش و به دور از خشونت و محدودیت با او رفتار کنید. زیرا اگر مستقیم به او بگویید که دارد اشتباه می‌کند قطعا نتیجه عکس خواهد داشت و حس لجبازی را در او بیدار خواهید کرد!

بازگو کردن تجربه‌های خود در این زمینه

یکی از کارهایی که والدین باید در نحوه برخورد با نوجوانی که عاشق شده در نظر بگیرند، انتقال تجربیات و احساسات گذشته خود به آن‌هاست. زمانی که حس کردید نوجوان شما عاشق شده است و وضعیت او را مشاهده کردید، می‌توانید از روزهایی که در گذشته سپری کرده‌اید صحبت کنید. با این کار نوجوان شما درک می‌کند که برای کسب تجربه در این زمینه نیاز نیست خودش برخی اتفاقات تلخ و ناگوار را تجربه کند.

والدین چه کاری می توانند انجام دهند؟

هیچ کس نمی تواند هیچ پدر و مادری را به خاطر شیطنت های کودکان نوپا سرزنش کند. حتی اشتراک گذاری آنها در شبکه های اجتماعی چیز بدی نیست. با این حال، وزن دادن بیش از حد به مزخرفات آنها به حدی که کودک مجبور به تکرار عمل برای تحریک همان واکنش تایید کننده می شود، می تواند گامی در جهت اشتباه باشد.

تمجید از ماهیت محبت آمیز کودک به جای تایید گستاخی او در بوسه، راه خوبی برای رسیدگی به چنین مواردی است. "چقدر شیرین هستی که اینقدر عاشقانه به دوستت سلام می کنی!" به کودک پایه محکمی می دهد تا تصویری سالم از خود ایجاد کند.

چگونه این پاسخ با "به تو نگاه کن، همه گستاخ و همه دخترها (یا پسرها) را می بوسند!".

ایجاد و تقویت حس خود در کودک شما از سنین پایین بهترین راه برای هدایت او به سمت انتخاب های سالم در طول زندگی است. اگر فرزندان شما در حال حاضر نوجوان هستند، صحبت با آنها در مورد مثبت بودن بدن، تشویق به اعتماد به نفس و ارزش خود و ایجاد اعتماد به آنها این امکان را می دهد که به جای اینکه دائماً به دنبال تأیید خارجی باشند، روی خود تمرکز کنند.

آنها بهتر می توانند در برابر پیام های ظریف تبلیغات و ستاره های پاپ، فشار همسالان (همه دوست پسری دارند به جز من!) و احتمالاً حتی زیست شناسی مقاومت کنند.

آیا به یاد دارید که وقتی هورمون های نوجوانی تان به هم ریخته بودند، برای شما چطور بود؟

منبع:

familico.ir

https://www.superprof.co.uk/blog/help-my-teenagers-in-love-advice-for-parent

چگونه به کودکان کمک کنیم تا دوست پیدا کنند؟

اگرچه دوستی بخش مهمی از زندگی است، اما هر کودکی استعداد دوست یابی را ندارد و این اشکالی ندارد. دوست یابی و حفظ آن مهارتی است که می توان آموخت. پس از ماه‌ها محدودیت به دلیل همه‌گیری کووید-19، بسیاری از کودکان اکنون از تمرین خارج شده‌اند. با کمی تلاش، شجاعت و صبر، فرزند شما به زودی یک یا دو دوست خواهد داشت که می توانند با آنها وقت بگذرانند.

با کشف احساس فرزندتان در مورد معاشرت شروع کنید. واقعیت زندگی از طریق بیماری همه گیر ممکن است باعث شده باشد فرزند شما از دوستانی که داشت دور شود. آنها ممکن است احساس تنهایی و انزوا کنند و مطمئن نباشند که چگونه به آنها نزدیک شوند. آنها ممکن است در مورد شروع دوباره اجتماعی شدن و بازگشت به مدرسه حضوری نگران باشند.

هنگامی که احساس فرزندتان را تشخیص دادید - چه راضی باشد و چه راضی نباشد - می‌توانید طرحی برای کمک به او در توسعه مهارت‌های اجتماعی مورد نیاز برای ایجاد دوستی‌های سالم ارائه دهید. مهارت هایی که می توانید با آنها کار کنید.

ایجاد مهارت های مکالمه

از نوبت گرفتن در حین صحبت تا پرسیدن سوال در مورد دیگران، یادگیری نحوه شروع و حفظ مکالمه با دیگران مهارتی است که کودک شما ممکن است نیاز به اصلاح آن داشته باشد. تا زمانی که فرزندتان یاد بگیرد که چگونه به طور طبیعی هنگام مکالمه از دیگران سرنخ بگیرد، او را با سؤالاتی مجهز کنید که می توانند بپرسند مانند "برای سرگرمی چه کار می کنید؟" یا "آیا حیوان خانگی دارید؟"

همچنین می‌توانید از برنامه‌های تلویزیونی به‌عنوان تصویری از نحوه گفتگوی دوستانه افراد استفاده کنید. به مواردی مانند زبان بدن، لحن صدا، و مکث در مکالمه اشاره کنید که همه اینها نشانه های مهمی در هنگام صحبت با دیگران هستند. گفتگوهای نقش آفرینی می تواند به آنها کمک کند تا تمرین مورد نیاز خود را بدست آورند.

روی مهارت شنیدن کار کنید

بخشی از یک دوست خوب داشتن مهارت های اجتماعی قوی و دانستن نحوه ابراز علاقه به شخص دیگر است. به همین دلیل، ممکن است بخواهید روی توانایی فرزندتان در گوش دادن و همدلی با دیگران کار کنید.

نشان دادن شفقت و توجه به سایر افراد به روشی سالم می تواند دری را به روی دوستی باز کند. این مهارت به ویژه پس از استرس های ناشی از بیماری همه گیر مرتبط است. از فرزندتان بخواهید روش هایی را که می تواند نسبت به سایر بچه های هم سن خود نشان دهد، شناسایی کند.

با فرزندتان صحبت کنید که تشخیص دهد چه زمانی فردی در حال گذراندن دوران سختی است. به آنها آموزش دهید که چگونه مهربانی بیشتری ارائه دهند. به عنوان مثال، فرزند شما می تواند برای دوستی که حیوان خانگی اش بیمار است، کلوچه درست کند یا برای کسی که یکی از عزیزانش را از دست داده کارت بفرستد. وقت گذاشتن برای نشان دادن اینکه به کسی اهمیت می دهید راهی عالی برای نشان دادن همدلی با یک دوست جدید بالقوه است.

به دنبال فرصت هایی برای ملاقات با همتایان خود باشید

اگر فرزند شما دوستانی ندارد، ممکن است به سادگی فرصت کافی برای پیدا کردن آنها نداشته باشد. درگیر شدن در بسیاری از فعالیت ها با کودکان هم سن و سال آنها که علایق مشابهی دارند می تواند راهی عالی برای یافتن دوستان باشد. ارائه فرصت‌های اضافی به فرزندتان برای ملاقات با بچه‌هایی که با آنها ارتباط برقرار می‌کنند ممکن است مفید باشد.

به دنبال راه هایی باشید تا فرزندتان را در مدرسه یا فعالیت های فوق برنامه درگیر کنید. البته به سطح انرژی فرزندتان و همچنین تیپ شخصیتی او حساس باشید. شما نمی خواهید کودکان درون گرا را که نیاز به زمان تنهایی برای شارژ مجدد دارند، بیش از حد برنامه ریزی کنید.

کجا فرصت های دوستی برای کودکان پیدا کنیم؟

صرف نظر از اینکه کودک شما از چه نوع فعالیت هایی لذت می برد، مطمئناً در این راه فرصت هایی برای دوست یابی کودکان وجود دارد. با کمک به کودکان در شناسایی چیزهایی که برایشان جالب یا سرگرم کننده است، شروع کنید.

وقتی بچه‌ها در گروه‌ها یا فعالیت‌هایی هستند که برایشان هیجان‌انگیز یا جالب است، این فشار برای ملاقات و گفتگو با افراد دیگر را کاهش می‌دهد. آنها نه تنها کاری را انجام می دهند که از آن لذت می برند، بلکه توسط افراد دیگری احاطه شده اند که همان احساس آنها را دارند. و در بسیاری از مواقع، گفتگوها می تواند در مورد آنچه که آنها انجام می دهند یا تجربه می کنند باشد.

شما همچنین باید فرزندان خود را تشویق کنید که به دنبال دوستی با افرادی باشند که متفاوت از آنها هستند. بچه‌ها چیزهای زیادی می‌توانند از مردم بیاموزند که ممکن است انتظار نداشته باشند با آنها اشتراک زیادی داشته باشند.

اگر فرزند شما در تلاش است تا ایده هایی در مورد آنچه دوست دارد یا دوست ندارد ارائه دهد، می توانید پیشنهاداتی را ارائه دهید تا ببینید آیا چیزی جذاب به نظر می رسد یا خیر. شما ممکن است امتحان کنید:

ورزش های انفرادی مانند تنیس، هنرهای رزمی، شنا، یا باشگاه دویدن

فعالیت‌های غیررقابتی شامل درس‌های موسیقی و هنر، کلاس روباتیک یا باشگاه شطرنج

سایر باشگاه ها، از جمله سازمان های پیشاهنگی و گروه های جوانان 

 باشگاه های کتاب در کتابخانه یا کتابفروشی 

پارک، استخر، زمین بازی، پارک یا سایر مناطق بازی عمومی

فرصت‌های داوطلبانه مانند انبار غذای محلی یا برنامه تمیز کردن جامعه که در آن در کنار سایر بچه‌ها کار می‌کنند

ورزش ها و کلاس های جوانان شامل ورزش های گروهی مانند فوتبال، بیس بال، بسکتبال و والیبال

اگر نگران هستید که فرزندتان در مورد ملاقات با افراد جدید استرس داشته باشد، یک یخ شکن - مانند اسباب بازی، حیوان خانگی یا خوراکی - به همراه داشته باشید تا بچه های دیگر را به سمت فرزندتان بکشانید. این امر به ویژه در صورتی مفید است که فرزند شما به طور طبیعی برون گرا نیست.

منبع:

فمیلیکو

 

با خودزنی کودک چه کار کنیم؟

"آیا تا به حال آنقدر عصبانی ، ناامید شده اید که بخواهید دست خود را روی میز بکوبید یا چیزی را در اتاق لگد کنید؟" کارولین رو از گروه بی ضرر ، گروهی که بر بهبودی تمرکز دارد ، می پرسد. "خودآزاری به این شکل است - موجی از ناامیدی که به سرعت وارد عمل می شود."

وقتی مردم این را درک کنند ، می توانند راحت تر با خودآزاری ارتباط برقرار کنند. این یک بیماری روانی نیست بلکه وسیله ای برای کنار آمدن با احساسات و احساسات دشوار است.

کارولین می گوید: "خودآزاری همیشه یک استراتژی مقابله ای است." "شخصی که به خود آسیب می رساند سعی می کند بر آنچه در داخل می گذرد تأثیر بگذارد. اگر آنها برای آنچه در حال رخ دادن است زبان نداشته باشند ، نمی دانند چگونه احساسات خود را تحمل کنند. بخشی از بهبودی یادگیری ابراز وجود ، درخواست کمک و بیان احساسات خود است. با این کار آنها به تدریج نیاز به خودآزاری را کاهش می دهند. "

امنیت نوجوان خود را حفظ کنید

در حالی که اکثر خراش ها و کبودی ها را می توان با روش کمک های اولیه برطرف کرد ، هرگونه صدمات جدی یا هرگونه ارتباط با گرما یا داروها باید فوراً به پزشک توجه شود و در مورد ماهیت فیزیکی خودزنی کودک صحبت شود. به آنها اطلاع دهید که شما در کنار آنها هستید و می خواهید آنها را ایمن نگه دارید. برخی از مرزهای روشن را مشخص کنید ، از جمله اینکه نوجوان شما باز است و از شما کمک می خواهد.

اگر نوجوانم مجروح شد چه کنم؟

آرامش خود را حفظ کنید و بیش از حد واکنش نشان ندهید. جین ، والدینی که از کودکی که به خود آسیب رسانده مراقبت می کند ، می گوید: "فرزند شما سعی نمی کند خود را بکشد ، اما می ترسد ، بنابراین به آن اضافه نکنید." آنها را بنشینید و زخم را درمان کنید یا در صورت لزوم به دنبال مراقبت پزشکی باشید. شما حتی مجبور نیستید در مورد واقعیت اتفاق افتاده اظهار نظر کنید. سعی نکنید اطلاعات را استخراج کنید یا آنها را تحت فشار قرار دهید تا با شما صحبت کنند. وقتی آماده شدند ، نزد شما می آیند و صحبت می کنند.

به فرزندت اطمینان بده به آنها بگویید که آنها را بدون قید و شرط دوست دارید ، آنجا هستید تا از آنها حمایت کنید و از این راه عبور خواهید کرد. می توانید بگویید "من نمی دانم چه کار کنم یا بگویم اما نگران شما هستم - ما باید به دنبال کمک باشیم."

از نوجوان خود حمایت کنید

طبیعی است که از فرزند خود ترس واقعی داشته باشید. اما نکته اصلی این است که ارتباطات خود را باز کرده و اعتماد ایجاد کنید تا فرزند شما بتواند در مورد این مسائل اساسی با شما صحبت کند. اگر شمافکر کنید نوجوان شما به خود آسیب می رساند ، شاید برایتان سوال باشد که چگونه این موضوع را مطرح کنید.

ممکن است کمک به بهبود روابط شما باشد. هفته ای یک بار وقت بگذارید تا با هم بنشینید و به طور کلی در مورد خوب و بد زندگی آنها صحبت کنید. از آنها در مورد روز خود ، دوستی ها و سایر موارد کلی بپرسید. اگر فرزند شما پاسخ های تک کلمه ای می دهد ، محیط دیگری را امتحان کنید. با هم برای گفت و گو جایی بیرون بروید. لازم نیست در اولین مکالمه خودآزاری را افزایش دهید ، اما می توانید بعداً آن را مطرح کنید. کودک ممکن است چیزی بگوید که بتوانید به آرامی از او بپرسید "آیا به همین دلیل به خود آسیب رسانده اید؟"

اگر با نوجوان خود صحبت کرده اید و آنها هنوز به خود آسیب می رسانند ، باید بدانید که متوقف کردن آنها برای آنها آسان نیست. خودزنی کودک  چیزی نیست که بتوانید به دلیل قدرت اراده یا تصمیم خود متوقف کنید. همچنین فریادی برای کمک یا جلب توجه نیست. فرزند شما در مواجهه با احساسات مشکل دارد و در حال حاضر ، این تنها راهی است که می تواند با آنها کنار بیاید.

تلاش برای مهار جسمی کودک یا جلوگیری از آسیب رساندن به او بدترین کاری است که می توانید انجام دهید. اگر یک فرد جوان احساس کند از انجام کارهایی که باید انجام شود ، منع شده است ، می تواند رفتار را به زیر زمین ببرد ، بنابراین کمتر به دنبال کمک است - یا به نظر می رسد بیشتر از کنترل خارج است. و هنگامی که احساس می کنند از کنترل خارج شده اند ، به احتمال زیاد به شیوه بدتری به خود آسیب می رسانند. این به این معنا نیست که آنها به خود آسیب می رسانند ، اما پذیرفتن این است که آنها اکنون در اینجا هستند.

والدین ممکن است مجبور شوند بپذیرند که فرزندشان ممکن است مایل نباشد در این مورد با آنها صحبت کند و هرگز توضیحی ندهد. تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که به آنها اطمینان دهید عشق شما بی قید و شرط است. اگر نمی توانند با شما صحبت کنند ، به او کمک کنید تا کسی را پیدا کند که بتواند با او صحبت کند. با این حال ، اگر فرزند شما به شما اعتماد می کند ، نگرانی های او را نادیده نگیرید و بی اهمیت جلوه ندهید.

مهم این است که والدین هرچقدر هم بد فکر کنند ، امیدوار به تغییر هستند. باور کنید و به توانایی فرزند خود برای غلبه بر آن اعتقاد داشته باشید. سپس آنها نیز آن را احساس خواهند کرد. کلیشه ای به نظر می رسد اما تفاوت بزرگی ایجاد می کند. بزرگترین چیزی که افرادی که به خود آسیب می رسانند می گویند می خواهند بشنوند این است که "خوب می شود.

---

منبع:familico.ir

چگونه کودک شاد داشته باشیم

شادی یک مزیت فوق العاده در دنیایی است که بر عملکرد تأکید می کند. به طور متوسط ​​افراد شاد در کار و عشق موفق تر از افراد ناراضی هستند. آنها نظرات عملکرد بهتری دریافت می کنند ، مشاغل معتبرتری دارند و حقوق بالاتری دریافت می کنند. احتمال ازدواج آنها بیشتر است و پس از ازدواج ، از ازدواج خود رضایت بیشتری دارند.

بنابراین با نگاه به علم ، در مورد پرورش کودکان شاد واقعاً چه چیزی کار می کند؟

منتظر تلاش باشید ، نه کمال

ضربه زدن بی وقفه بر طبل موفقیت ، بچه ها را به هم می ریزد.

والدینی که بیش از اندازه بر پیشرفت خود تأکید می کنند ، در مقایسه با سایر بچه ها بیشتر دارای فرزندانی با سطوح بالای افسردگی ، اضطراب و سوء مصرف مواد هستند.

این تحقیق بسیار سازگار است: تلاش را ستایش کنید ، نه توانایی طبیعی.

اکثریت بچه ها که به دلیل هوششان مورد تمجید قرار می گرفتند ، پازل آسان تری می خواستند. آنها نمی خواهند خطا کنند و موقعیت خود را به عنوان "باهوش" از دست بدهند. از سوی دیگر ، بیش از 90 درصد از بچه ها با انگیزه رشد ، پازل سخت تری را انتخاب کردند.

چرا؟ دوک توضیح می دهد: "وقتی ما کودکان را به خاطر تلاش و کار سختی که منجر به موفقیت می شود ستایش می کنیم ، آنها می خواهند همچنان در این روند شرکت کنند. آنها از یادگیری با توجه به اینکه چقدر هوشمند به نظر می رسند - یا ممکن است - دور نمی شوند. "

پسر برای داشتن کودک شاد تلاش برای انجام کارهای سخت را ستایش کنید نه قدرت و توانایی طبیعی آنان را.

 خوش بینی را آموزش دهید

آیا می خواهید از برخورد با یک نوجوان سرگردان اجتناب کنید؟ سپس به آن نوجوانان بیاموزید که به سمت روشن نگاه کنند.

بچه های ده ساله ای که به آنها یاد داده می شود که چگونه جهان را خوش بینانه تفسیر کرده و تفسیر کنند ، در دوران بلوغ به احتمال زیاد مستعد افسردگی هستند.

کریستین کارتر ، نویسنده ، به سادگی می گوید: "خوش بینی آنقدر با شادی ارتباط دارد که عملاً می توان این دو را با هم برابر دانست."

او خوش بینان را با افراد بدبین مقایسه می کند و خوش بین ها را می یابد:

در مدرسه ، محل کار و دوومیدانی موفق تر هستند

سالم ترند و عمر طولانی تری دارند

در نهایت از ازدواج آنها راضی تر باشند

کمتر با افسردگی و اضطراب مقابله می کنند

در اینجا نحوه تشویق خوش بینی را بیشتر بیاموزید.

---

منبع:familico.ir

مشکلات زنان برای ازدواج دوم

احتمال همکاری مجدد

مردان بیشتر پس از از دست دادن همسر خود دوباره مشارکت می کنند. بیش از 60 از مردان ، اما کمتر از 20 زنان درگیر یک رابطه عاشقانه جدید می شوند یا در عرض دو سال پس از بیوه شدن دوباره ازدواج می کنند.  علاقه به همکاری مجدد تنها یکی از عوامل تعیین کننده این است که یک زن بیوه یا بیوه یک رابطه عاشقانه جدید ایجاد می کند. دیویدسون (2002) چارچوبی را توصیف می کند که سه شرط اولیه مداخله کننده را که بر احتمال مشارکت مجدد بعد از بیوه شدن تأثیر می گذارد ، ارائه می دهد: در دسترس بودن شرکا ، امکان سنجی یک رابطه و مطلوبیت رابطه.

تفاوت های جنسیتی مکرر در دسترسی ، مطلوبیت و امکان روابط جدید وجود دارد. در دسترس بودن شرکا یک محدودیت بزرگتر برای بیوه های مسن است. شرکای بسیار کمتری برای زنان مسن تر از مردان مسن وجود دارد ، با توجه به این که زنان تمایل بیشتری به زندگی طولانی تر دارند و مردان تمایل به شریک های جوان تر دارند. همانطور که در قسمت قبل توضیح داده شد ، بیوه های مسن تر نیز معمولاً تمایل بیشتری نسبت به بیوه ها دارند. 

مطالعات بسیاری از عوامل دیگر را که باعث افزایش یا کاهش احتمال مشارکت موفقیت آمیز بعد از بیوه شدن می شود ، شناسایی کرده اند. بیشتر این عوامل در چارچوب دیویدسون قرار می گیرند. برای بیوه ها ، سن کمتر با احتمال بیشتری برای مشارکت مجدد همراه است. زنان جوان معمولاً شرکای بالقوه بیشتری در اختیار دارند. برای زنان بیوه ، عاشقانه جدید با درآمد و تحصیلات بیشتر پیش بینی می شود. در مدل دیویدسون ، امکان رابطه تحت تأثیر سن ، سلامت و منابع مالی است. جوان تر ، سالم تر و داشتن منابع مالی ، شریک جذاب تری را ایجاد می کند. 

پیامدهای ازدواج مجدد

افراد مسن بیوه افزایش زیادی در تنهایی نشان می دهند ، اما گسترش شبکه اجتماعی یا همکاری مجدد آنها می تواند این تنهایی را کاهش دهد.به نظر می رسد که قرار ملاقات و ازدواج مجدد پس از بیوه شدن ، نسبتاً رایج و بسیار سازگار است. همسرانی که در بازه زمانی 1 تا 5 سال بعد از بیوه شدن ازدواج مجدد می کنند ، نتایج مثبت بیشتری (مانند رفاه بیشتر ، رضایت بیشتر از زندگی و افسردگی کمتر) نسبت به زنان بیوه و بیوه زنانی که ازدواج نکرده اند ، دارند.تحقیقات بیشتر نشان داده است که کاهش افسردگی در افراد مجدد در مقایسه با بیوه ها و بیوه زنان مجرد به دلیل منابع اجتماعی و اقتصادی بیشتر افراد متاهل است. به عنوان مثال ، در مقایسه با بیوه هایی که ازدواج مجدد نمی کنند ، بیوه های متاهل تمایل دارند درآمد بیشتری از خانوارها را گزارش دهند و کمتر احتمال دارد که نگرانی خود را در مورد مسائل مالی گزارش دهند. 

ازدواج مجدد و مذهب

در مسیحیت ، زنان بیوه و بیوه در ازدواج مجدد با یک فرد مسیحی آزادند ، همانطور که در اول قرنتیان 7:39 آمده است ، که در آن آمده است: "زن تا زمانی که شوهرش زنده است مشمول قانون است ؛ اما اگر شوهرش مرده باشد ، او در آزادی برای ازدواج با هر کسی که او می خواهد ؛ فقط در خداوند. "

در مورد طلاق و ازدواج مجدد در مسیحیت ، انجیل مرقس آموزه های عیسی را ثبت می کند: "هر کس همسر خود را کنار بگذارد و با دیگری ازدواج کند ، با او مرتکب زنا می شود. و اگر زنی شوهر خود را کنار بگذارد و با دیگری ازدواج کند ، مرتکب می شود. زنا ".  اول قرنتیان 6: 9-10 می گوید که زناکاران" ملکوت خدا را به ارث نمی برند ".شبان هرماس ، یکی از کارهای اولیه مسیحیان در این زمینه ، می آموزد که در حالی که زنا تنها دلیلی است که می تواند اجازه طلاق را بدهد ، ازدواج مجدد با شخص دیگر ممنوع است و اجازه توبه و آشتی زن و شوهر (کسانی که از بخشش خودداری می کنند) را دارد. و همسر خود را دریافت می کنند به خاطر گناه کبیره).

اکثر کلیساهای مسیحی به شدت از طلاق امتناع می کنند ، هرچند نحوه رسیدگی به طلاق و ازدواج مجدد بر اساس فرقه ها متفاوت است. به عنوان مثال ، کلیسای اصلاح شده در آمریکا اجازه طلاق و ازدواج مجدد را می دهد ،در حالی که پیوندهایی مانند کنفرانس کلیسای انجیلی متدیست طلاق را در موارد زنا ممنوع کرده و اجازه ازدواج مجدد افراد مطلقه را در هر شرایطی نمی دهد. 

---

منبع:familico.ir