مشاوره روانشناسی
معرفی دیدگاه های روانشناسی و شناختی برای داشتن خانواده ای بهتر و ذهنی آراممشاوره روانشناسی
معرفی دیدگاه های روانشناسی و شناختی برای داشتن خانواده ای بهتر و ذهنی آرامبا گریه بی دلیل کودک چه کنیم؟
به سیگنال های کودک خود توجه کنید
تمام دنیا از طریق حواس او به سراغ نوزاد شما می آید و هر نوزادی نیازهای حسی متفاوتی دارد ، به همین دلیل ممکن است یک نوزاد دوست داشته باشد در آغوش گرفته شود و دیگری دوست ندارد. یا یک بچه به دلیل خیس شدن پوشک گریه می کند و دیگری آن را نادیده می گیرد و با خوشحالی به بازی خود ادامه می دهد.
با درگیر کردن تمام حواس خود هنگام ترسیم خواسته های کودک خود ، ترجیحات او را بشناسید. سعی کنید توجه ویژه ای به موارد زیر داشته باشید:
تغییر در خلق و خو. آیا به نظر می رسد تغییرات خلقی کودک شما با تغییرات محیطی ، زمان روز یا در ارتباط با غذا یا چرت زدن همزمان است؟ به عنوان مثال ، اگر نوزاد شما در اواخر صبح بدحال است ، مراقب باشید که آیا سیگنال هایی از دست رفته شما را ارسال می کند - مانند خمیازه کشیدن یا مالش چشم.
واکنش به شرایط و محیط های مختلف. نوزادان اغلب سیگنال هایی را ارسال می کنند که ما در بزرگسالان متوجه آن نمی شویم. اگر افراد زیادی در اطراف شما باشند یا از تغییرات برنامه ناراحت شوند ، ممکن است کودک شما بیش از حد تحریک شود.
تفاوت در گریه نوزاد در ابتدا همه گریه ها یکسان به نظر می رسند ، اما به تدریج خواهید شنید که تفاوت فریاد "گرسنه ام" با گریه "خسته ام" بسیار متفاوت است. به سطح سر و صدا ، شدت و شدت گریه و همچنین زبان بدن و حالات صورت نوزاد توجه کنید. پشت قوسی ، صورت برآمده ، چشم ها محکم بسته شده اند تا نور را خاموش کنند ، مشت ها جمع شده ، مالش چشم ها ، حرکت بیش فعال یا جنون آمیز-همه این علائم در مورد وضعیت عاطفی و جسمی نوزاد شما چیز خاصی را بیان می کند.
یادگیری آنچه برای آرامش و آرامش نوزاد ناراحت یا بی پاسخ نیاز است ممکن است همه مهارت های ادراک و آگاهی شما را بگیرد. اگر به سختی می توانید بفهمید چه چیزی باعث گریه کودک می شود ، تسلیم نشوید - احتمالاً او سعی می کند به شما اطلاع دهد.
وضعیت احساسی خود را ارزیابی کنید
وقتی کودک شما ساعت ها پشت سر هم گریه می کند ، طبیعی است که احساس مسئولیت کنید. با این حال ، اغلب ، سرزنش خود می تواند مانع توانایی شما در آرامش ، حضور و پاسخگویی به کودک شود. رابطه با کودک شما یک مشارکت است ، بنابراین احساسات شما در نحوه واکنش کودک شما تفاوت ایجاد می کند. اگر احساس خستگی ، افسردگی ، عصبانیت ، اضطراب یا جدایی می کنید ، ممکن است نوزاد در آرامش مشکل داشته باشد.
آیا من دلیل این هستم که کودکم گریه اش را متوقف نمی کند؟
آیا حواس پرت شده اید ، غرق شده اید و در نقطه شکست هستید؟ اگر استرس دارید و خسته شده اید ، در برقراری ارتباط آرامش بخش و تغذیه کننده با کودک خود دچار مشکل خواهید شد. بنابراین ، مهم است که پشتیبانی مورد نیاز خود را دریافت کنید.
پشتیبانی اضافی ضروری است اگر:
افسرده.
ابتلا به یک بیماری عمده یا مشکلات مزمن بهداشتی.
در مورد والدین بسیار غرق شده یا می ترسید.
خسته از کم خوابی.
احساس نادیده گرفته شدن ، منزوی شدن یا حمایت نشدن.
قربانی سوء استفاده یا بی توجهی قبلی.
خوشبختانه فرصت های زیادی برای غلبه بر محدودیت هایی که والدین یا فرزندان در رابطه دلبستگی ایجاد می کنند وجود دارد. والدینی که یاد می گیرند چگونه خود را آرام کنند ، درخواست حمایت کنند و با نوزادان خود ارتباط برقرار کنند ، می توانند وسایلی برای ایجاد یک رابطه دلبستگی موفق - اساساً با مثال خود آموزش دهند - حتی با یک نوزاد ناراحت یا بی پاسخ.