بازی های گفتار درمانی کودکان

چگونه می توانید به کودک نوپا صحبت کردن را بیاموزید؟ آموزش صحبت کردن به کودک

البته محدوده سنی فقط یک راهنما است. و حقیقت این است که برخی از کودکان نوپا مهارت های زبانی را کمی دیرتر از دیگران یاد می گیرند. این بدان معنا نیست که مشکلی وجود دارد.

اگرچه فرزند شما به احتمال زیاد در برخی موارد مهارت های زبانی را فرا خواهد گرفت ، اما کارهای زیادی می توانید در این بین انجام دهید تا گفتار را تشویق کرده و به توسعه مهارت های زبانی وی کمک کنید.

با هم بخوانید

خواندن برای کودک - تا حد امکان هر روز - یکی از بهترین کارهایی است که می توانید برای تشویق رشد زبان انجام دهید. یک مطالعه در سال 2016 نشان داد که کودکان از طریق خواندن کتابهای تصویری برای آنها نسبت به شنیدن گفتار بزرگسالان در معرض واژگان گسترده تری قرار می گیرند.

در حقیقت ، بر اساس یک مطالعه در سال 2019 ، خواندن فقط یک کتاب در روز می تواند باعث شود کودکان در معرض 1.4 میلیون کلمه بیشتر از کودکانی باشند که در مهد کودک خوانده نمی شوند!

از زبان اشاره استفاده کنید

برای آموزش چند نشانه اساسی به کودک نوپا ، لازم نیست که به زبان اشاره مسلط باشید.

بسیاری از والدین به نوزادان و کودکان نوپا خود یاد داده اند که چگونه کلماتی مانند "بیشتر" ، "شیر" و "همه چیز تمام است" را امضا کنند. کودکان خردسال اغلب راحت تر از بزرگسالان زبان دوم را درک می کنند. این ممکن است به آنها این امکان را بدهد که در سنین بسیار کمتری ارتباط برقرار کرده و ابراز وجود کنند.

شما کلمه "بیشتر" را امضا می کنید ، در حالی که کلمه را همزمان می گویید. این کار را به طور مکرر انجام دهید تا فرزند شما علامت را بیاموزد و کلمه را با آن مرتبط کند.

به کودک نوپا این توانایی را بدهید که خود را از طریق زبان اشاره بیان کند ، ممکن است به آنها کمک کند در ارتباطات خود اطمینان بیشتری داشته باشند. کمک به آنها در برقراری ارتباط با ناامیدی کمتر ممکن است به ایجاد محیطی بهتر برای یادگیری بیشتر زبان کمک کند.

در صورت امکان از زبان استفاده کنید

این که کودک شما نمی تواند صحبت کند به این معنا نیست که شما باید تمام روز در سکوت بنشینید. هرچه بیشتر صحبت کنید و ابراز وجود کنید ، یادگیری زبان برای کودک نوپا آسان تر در سنین پایین تر است. پس با حرف زدن می توانید آموزش صحبت کردن به کودک را پیش ببرید.

اگر پوشک کودک نوپای خود را عوض می کنید ، بگویید یا توضیح دهید که چه کار می کنید. آنها را از روز خود مطلع کنید ، یا در مورد هر چیز دیگری که به ذهنتان می رسد صحبت کنید. در صورت امکان از کلمات ساده و جملات کوتاه استفاده کنید.

همچنین می توانید با خواندن برای کودک نوپا هنگام گذراندن روز خود صحبت را تشویق کنید. می توانید دستور غذا را هنگام آشپزی با هم بخوانید. یا اگر از پیاده روی در محله خود لذت می برید ، علائم خیابان را هنگام نزدیک شدن به آنها بخوانید.

حتی می توانید برای فرزند خود آواز بخوانید - شاید لالایی مورد علاقه او. اگر آنها یکی ندارند ، آهنگ مورد علاقه خود را بخوانید.

از صحبت کردن با کودک خودداری کنید

در حالی که وقتی بچه ها از کلمات اشتباه استفاده می کنند یا از صحبت های کودکانه استفاده می کنند ، جذاب است ، آن را به آنها بسپارید. احساس نکنید که باید آنها را اصلاح کنید ، فقط با استفاده مناسب پاسخ دهید. به عنوان مثال ، اگر کوچولوی شما از شما می خواهد پیراهن خود را "ببندید" ، می توانید به سادگی بگویید "بله ، پیراهن شما را می بندم".

---

منبع:familico.ir

چطوری راه رفتن را به کودکمان بیاموزیم؟

برای بیشتر کودکان ، راه رفتن به طور طبیعی با یادگیری نقاط قوت و محدودیت های بدنشان انجام می شود. آنها از آزمایش و خطا برای تعیین آنچه می توانند و نمی توانند انجام دهند ، استفاده خواهند کرد. با این حال ، برخی ممکن است کمی بیشتر به مربیگری نیاز داشته باشند تا به آنجا برسند. با ترس ، اعتماد به نفس یا عدم تمرین ، با این نکات زیر می توانید به فرزند خود کمک کنید زودتر به آنجا برسد.

اگر کودک یا کودک نوپای شما هنوز راه رفتن را شروع نکرده است ، در اینجا نکاتی وجود دارد که به او می آموزید چگونه قدم بردارد و راه رفتن مستقل را بیاموزد. آن را سرگرم کننده و آسان کنید

بدون جوراب. بدون کفش. فقط پاهای برهنه ماهیچه های کوچکی در پا وجود دارد که باید شروع به رشد و تقویت کنند و تنها راه این کار تحمل وزن بر روی آنها است.

به عنوان دوپا (حیواناتی که روی دو پا راه می روند) ، ما ماهیچه های بسیار کمی داریم که به ما کمک می کند تا در حالت ایستاده تعادل ایجاد کرده و کشش ایجاد کنیم. وقتی پای برهنه می ایستید ، ماهیچه های پای شما راحت تر می توانند زمین را "بگیرند". این امر به آن ماهیچه های کوچک کمک می کند تا بیشتر تلاش کنند تا راهی مناسب برای قالب گیری روی زمین را پیدا کنند تا به راه رفتن کودک  کمک کند.

نه تنها راه رفتن با پای برهنه به راه رفتن کودک کمک می کند ، بلکه برای کودک شما نیز یک تجربه حسی عالی است. تمام انتهای عصبی در قسمت پایینی پا ، سطوح و بافت های متفاوتی را احساس می کنند. این سیگنال های حسی به مغز ارسال می شود و آگاهی بیشتری را برای پا فراهم می کند. این حتی می تواند به پیاده روی نیز کمک کند.

پابرهنه به معنی بدون جوراب است. جوراب ها فقط باعث لیز خوردن آنها می شود و کشش کافی را برای واکرهای جدید ایجاد نمی کند.

 کفش های مقاوم

آن کفش های تخت نوزاد را با کف نرم از بین ببرید. اینها دیگر کار نمی کنند

کودک شما به کفشی نیاز دارد که از ناحیه مچ پا و زیره خود پشتیبانی خوبی داشته باشد. به یاد داشته باشید ، کودک شما هنوز از ماهیچه های مچ پا و ساق پای خود زیاد استفاده نکرده است ، بنابراین ممکن است برای کارکردن این ماهیچه ها نیاز به حمایت خارجی داشته باشید.

اگرچه پابرهنه بهترین است ، اما وقتی بیرون هستید ، فرزند شما به کفش نیاز دارد. همچنین ، از آنجا که هر کودکی متفاوت است ، ممکن است کودک شما با پای برهنه خوب رفتار نکند و با کفش های محکم بهتر بایستد.

آنها می توانند از پیچ خوردن یا تکان خوردن مچ پای خود جلوگیری کنند یا فقط احساس محکم تری به آنها بدهند.

---

منبع:familico.ir

میزان خواب/ ساعت خواب/ تنطیم خواب

 وقتی در طول روز خود را در معرض نور خورشید قرار می دهید ، به بدن خود کمک می کنید تا ساعت داخلی خود را تنظیم کند. حتی اگر کم خوابی دارید ، نور صبح به شما اطمینان می دهد که در طول روز هوشیارتر از شب هستید.

برعکس ، عدم وجود نور در شب به بدن شما کمک می کند تا باد کند. وقتی تاریکی می افتد ، مغز شما این را به عنوان سیگنالی برای شروع تولید ملاتونین ، هورمونی که باعث آرامش می شود و راه را برای خواب هموار می کند ، تفسیر می کند.

شما می توانید به راحتی با قرار گرفتن در معرض منابع نور مصنوعی در عصر - به ویژه منابع نور آبی - این فرایند را مختل کنید  اما تا زمانی که به برنامه پایبند باشید-نور روشن در روز و تاریکی در شب-احتمالاً خود را با روز طبیعی و 24 ساعته همگام خواهید دید.

و البته اکثر بزرگسالان همگام هستند. اما برای نوزادان متفاوت است.

خواب نوزاد با ریتم شبانه روزی قوی کنترل نمی شود.

اوضاع به این شکل شروع نمی شود نه زمانی که نوزادان هنوز در رحم هستند. در دوران بارداری ، جنین با نشانه های فیزیولوژیکی مادران خود در روز و شب هماهنگ می شود.

ضربان قلب و تنفس جنین در زمان فعال بودن مادر افزایش می یابد. سرعت خواب آنها کاهش می یابد. چنین تغییراتی ممکن است تحت تأثیر هورمون های مادر ، به ویژه ملاتونین باشد. ملاتونین مادر از جفت عبور می کند و ممکن است ساعت داخلی جنین را هدایت کند.

اما پس از تولد ، این ارتباط هورمونی صمیمی قطع می شود. نوزادان باید ریتم شبانه روزی تولید هورمون خود را ایجاد کنند.

متأسفانه برای ما ، این کار زمان می برد، و این فرایند با این واقعیت پیچیده می شود که نوزادان تازه متولد شده نیاز به تغذیه هر چند ساعت دارند. در نتیجه ، قسمت های خواب نوزاد مختصر هستند و در فواصل نسبتاً منظم در طول شبانه روز قرار می گیرند.

بنابراین چه زمانی نوزادان ریتم شبانه روزی بالغ ایجاد می کنند؟

طبیعی است که نوزادان 12 هفته یا حتی بیشتر طول بکشد.

بیشتر نوزادان حدود 12 هفته طول می کشد تا ریتم های روز و شب را در تولید ملاتونین نشان دهند. تغییرات شبانه روزی در کورتیزول ، هورمونی که به تنظیم هوشیاری کمک می کند ، ممکن است حتی بیشتر طول بکشد تا ظاهر شود. و به طور کلی ، نوزادان ممکن است 3-5 ماه طول بکشد تا در شب "آرام" شوند-به این معنی که بیش از 5 ساعت به طور مداوم بخوابند.

با این وجود ، خواب نوزاد کاملاً از ریتم های طبیعی 24 ساعته جدا نیست. مطالعات نشان می دهد که ریتم شبانه روزی در اولین روزهای پس از تولد شروع به توسعه می کند.

---

منبع:familico.ir

شرح دلیل تنبیه شدن کودک

وقتی نوبت به اصلاح رفتار نادرست فرزندتان می رسد ، بین تنبیه کودکان و انضباط تفاوت زیادی وجود دارد. در حالی که تنبیه بر رنج کشیدن کودک به دلیل نقض قوانین متمرکز است ، نظم و انضباط این است که به او بیاموزید که چگونه دفعه بعد انتخاب بهتری داشته باشد.

مجازات چیست؟

مجازات مجازات جرم کودک را در پی دارد. این در مورد وادار کردن کودک به "پرداخت" اشتباهاتش است. گاهی اوقات ، میل به اعمال مجازات از احساس ناامیدی والدین ناشی می شود. در زمان های دیگر ، از ناامیدی ناشی می شود. ممکن است والدین احساس کنند مجبورند فریاد بزنند ، هر چیزی را که از دست داده است حذف کنند یا سعی کنند پیام واضحی را ارسال کنند که رفتار او بهتر تغییر می کند "وگرنه".

تنبیه به این معناست که کودک را کنترل کنید ، نه اینکه به کودک بیاموزید که چگونه خودش را کنترل کند. و بیشتر اوقات ، مجازات طرز فکر کودک را در مورد خود تغییر می دهد.

کودکی که مجازات جدی را تحمل می کند ممکن است شروع به فکر کند: "من بد هستم". به جای این که فکر کند او انتخاب بدی انجام داده است ، ممکن است باور کند که او یک فرد بد است. والدین مستبد به احتمال زیاد کودکان را مجازات می کنند. 1 مجازات ، مانند ضربه زدن ، باعث ایجاد درد و رنج جسمی می شود. مثالهای دیگر مجازات ممکن است شامل اجبار یک نوجوان به نگه داشتن یک تابلو که روی آن نوشته شده است ، "من از فروشگاهها دزدیده ام" ، یا نام بچه ها را صدا کند.

 چرا برخی از والدین بچه های خود را کتک می زنند

مشکلات مربوط به مجازات ها

مجازات ها به کودکان نمی آموزند که چگونه رفتار کنند. در عوض ، او دچار سردرگمی می شود که چرا برای شما خوب است که او را بزنید اما این خوب نیست که او به برادرش ضربه بزند. تنبیه کودک همچنین به بچه ها می آموزد که نمی توانند خودشان را کنترل کنند. آنها یاد می گیرند که والدین خود باید رفتار خود را مدیریت کنند زیرا آنها به تنهایی قادر به انجام آن نیستند.

تنبیه شدید می تواند باعث شود بچه ها به جای دلیل به مشکل خوردن ، بر عصبانیت خود نسبت به شخصی که درد را ایجاد می کند تمرکز کنند.

بنابراین کودکی که مجبور می شود ساعت ها در گوشه بنشیند به جای این که بنشیند و در مورد نحوه عملکرد بهترش فکر کند ، ممکن است وقت خود را صرف فکر کردن در مورد نحوه انتقام گیری از مراقبی که آنها را در آنجا قرار داده ، کند.

انضباط چیست؟

نظم و انضباط مهارت های جدیدی را به کودکان می آموزد ، مانند نحوه مدیریت رفتار ، حل مشکلات و برخورد با احساسات ناراحت کننده. نظم و انضباط به کودکان کمک می کند تا از اشتباهات خود درس بگیرند و روشهای مناسب اجتماعی را برای برخورد با احساسات مانند خشم و ناامیدی به آنها آموزش می دهد. تکنیک های انضباطی شامل استراتژی هایی مانند تایم اوت یا حذف امتیازات است

هدف این است که پیامدهای منفی آشکاری به بچه ها بدهیم که به آنها در تصمیم گیری بهتر در آینده کمک می کند.

نظم و انضباط یک رویکرد معتبر دارد. نظم و انضباط سالم شامل دادن قوانین واضح و پیامدهای منفی ثابت به کودکان در صورت زیر پا گذاشتن قوانین می شود. 4 پیامدها نیز به زمان حساس هستند. بنابراین در حالی که مجازات ممکن است شامل این باشد که والدین همه لوازم الکترونیکی را به طور نامحدود حذف کنند ، ممکن است نظم و انضباط شامل برداشتن تلویزیون به مدت 24 ساعت در صورت امتناع کودک از خاموش کردن آن شود.

 پیامدهای مثبت و منفی

مزایای نظم و انضباط

انضباط بیشتر از آنکه واکنشی باشد ، فعال است. این از بسیاری از مشکلات رفتاری جلوگیری می کند و اطمینان می دهد که کودکان به طور فعال از اشتباهات خود درس می گیرند. تقویت مثبت رفتار خوب را برای ادامه زندگی تشویق می کند و انگیزه های روشنی را برای پیروی از قوانین به بچه ها ارائه می دهد.

نظم و انضباط همچنین روابط مثبت بین والدین و فرزندان را تقویت می کند. و اغلب اوقات ، این رابطه مثبت رفتارهای جلب توجه را کاهش می دهد و بچه ها را برای رفتار تشویق می کند. در حالی که نظم و انضباط اجازه می دهد مقادیر مناسبی از گناه را در نظر بگیریم ، این در مورد شرمساری کودکان نیست. و این بسیار مهم است. کودکی که احساس خوبی نسبت به خودش دارد کمتر احتمال دارد که انتخاب های ضعیفی انجام دهد. در عوض ، او به توانایی خود در مدیریت رفتار خود اطمینان خواهد داشت.

---

منبع:familico.ir

راهکارهایی برای افزایش تمرکز در کودکان

کودکان سرگرم کننده هستند و همیشه از انرژی بالایی برخوردارند. اغلب اوقات چالش برانگیز است که کودکان را برای مدتی در مکانی بنشینند ، تمرکز کنند و کار خود را با تمرکز کامل به پایان برسانند. دلیل عدم تمرکز و حواس پرتی به راحتی این است که ذهن آنها با بزرگسالان متفاوت عمل می کند. به عنوان والدین ، ​​رایج ترین دغدغه آنها این است که چگونه تمرکز فرزندان خود را بهبود بخشند؟ هنگام یادگیری ، سطح تمرکز جنبه مهمی است. در اینجا چند نکته وجود دارد که به افزایش تمرکز در کودکان ، به ویژه در سالهای مهم آموزش اولیه کمک می کند.

چند روش اثبات شده برای افزایش تمرکز در کودکان

آرامش

تغذیه

کودکان را در بازی های طوفان مغزی شرکت دهید

انجام وظایف روزانه

محدودیت های زمانی را برای انجام کار تعیین کنید

 آرامش:

یک خواب خوب برای افزایش  تمرکز در کودکان مهم است. بر اساس تحقیقات انجام شده ، افزودن 27 دقیقه خواب اضافی در شب به روال معمول کودک می تواند به مدیریت خلق و خو و انگیزه های کودکان مدرسه ای کمک کند. این به رفع مشکلات تمرکز کودکان و افزایش تمرکز آنها بر تکالیف به منظور افزایش سطح تمرکز در کودکان کمک می کند.

به غیر از خواب راحت ، چرت زدن بیست تا سی دقیقه بعد از ظهر یا بعد از ساعت مدرسه نیز باعث افزایش تمرکز در کودکان می شود. تثبیت حافظه ، که توانایی ایجاد خاطرات پایدار است ، در طول خواب افزایش می یابد. خواب مناسب ارتباطات عصبی را که خاطرات ما را تشکیل می دهد ، تقویت می کند ، بنابراین به بهبود تمرکز کمک می کند.

تغذیه:

همه از اهمیت رژیم متعادل آگاه هستند. تغذیه نامناسب یکی از دلایل مشکلات تمرکز طولانی مدت کودکان است. رژیم غذایی سرشار از قند و چربی های ناسالم بر مهارت تمرکز کودکان تأثیر می گذارد. برخی از غذاهای سالم که می توانند به افزایش غلظت کمک کنند عبارتند از شیر ، تخم مرغ ، ماهی قزل آلا ، بیکن ، جو دوسر و غیره. اسیدهای چرب امگا 3 نیز در افزایش سطح غلظت کمک می کنند. کم آبی بدن بر قدرت مغز نیز تأثیر می گذارد.

رژیم غذایی

از دست دادن سدیم و الکترولیت ها باعث تغییرات حاد در حافظه و توجه می شود. مغز انسان از 75 درصد آب تشکیل شده است ، اما نمی تواند آب را ذخیره کند. بنابراین ، محرومیت از آب می تواند سلول های مغزی را تحت تأثیر قرار دهد و عملکرد شناختی را در کودکان کاهش دهد.

اطمینان حاصل کنید که کودک شما نه تنها در تابستان بلکه در فصول دیگر نیز به اندازه کافی آب بنوشد. از خوردن غذاهای ناخواسته ، کافئین و نوشیدنی های انرژی زا برای کودکان خودداری کنید.

---

منبع:familico.ir