مشاوره روانشناسی
معرفی دیدگاه های روانشناسی و شناختی برای داشتن خانواده ای بهتر و ذهنی آراممشاوره روانشناسی
معرفی دیدگاه های روانشناسی و شناختی برای داشتن خانواده ای بهتر و ذهنی آرام12 راه برای اینکه بدانید رابطه شما واقعاً پایدار است ، حتی اگر به نظر سخت برسد
همه روابط دشوار هستند و طبیعی است که احساس کنید مشکلات طولانی مدت روابط مشترک ممکن است چالش های جدی را برای شما و شریک زندگی تان ایجاد کند. در طول سال ها، شما با شریک زندگی خود بحث خواهید کرد. و روزهای سختی را پشت سر بگذار و با چند موقعیت کمتر از ایده آل روبرو شوید. این فقط روشی است که زندگی کار می کند، و گذراندن آن لحظات با هم بخشی از یک رابطه است.
بنابراین مشکلاتی که بعداً در یک رابطه بوجود می آیند معمولاً مشکلاتی هستند که از ابتدا به نوعی شکل گرفته اند. نگران نباشید برخی اختلافات و مشکلات حتی در روابط سالم هم وجود دارد و طبیعی است. تعداد و درجه مشکلات شما تعیین می کند که آیا این اختلاف نرمال است یا باید به عنوان یک هشدار و نشانه ای از پایان رابطه در نظر گرفته شود.
دوست دارید بدانید این نشانه ها چه هستند؟
در اینجا ۱۲ مورد از این نشانه ها را که نشان میدهد رابطه شما طول عمر زیادی ندارد، مطرح میکنیم:
1. رابطه شما فقط در مورد کشش عاشقانه است
کشش و جاذبه عاشقانه به همسر بخش بسیار مهمی از ایجاد یک رابطه محکم است و نه همه ی آن. یک رابطه سالم و قوی علاوه بر رمانتیک بودن شامل انجام فعالیتها و کارهای مختلف با همسر است. بدون علایق، اهداف و تجربیات مشترک، پایه های زندگی مشترک ضعیف خواهند بود و با ضعیف ترین طوفانها فرو میریزد.
2. از دوستان همسرت خوشت نمیاد
حتما این جمله معروف را شنیدید که به من بگو دوستانت چه کسانی هستند تا به تو بگویم تو کی هستی!؟ این خیلی خوب است که شما و همسرتان دوستانی داشته باشید اما مشکل زمانی ایجاد میشود که حلقه اجتماعی همسرتان را قبول ندارید. چون دوستان انعکاسی از خود شخص هستند، اگر شما حس خوبی نسبت به دوستان همسرتان نداشته باشید. این یک نشانه زودهنگام است که به شما میگوید شما دو نفر افراد مناسبی برا هم نیستید.
3. شما زمان زیادی را با هم میگذرانید
اگر ارتباطات اجتماعی شما تنها به همسرتان محدود میشود، ممکن است در نهایت استقلال و هویت شما را از بین ببرد. اگر چه این جمله که "او تمام دنیای من است" عاشقانه و رمانتیک به نظر میرسد، اما درنهایت این وابستگی، هویت و شادی شما را هدف میگیرد.
4. رابطه شما یک طرفه است
وقتی شریک زندگیتان به شما می گوید که شما را دوست دارد و به شما اهمیت می دهد یک نشانه خوب است، اما اگر او عشق و علاقه خود را در کلام و عمل خود نشان نمیدهد اوضاع خطرناک است. آیا معمولا شما برای مکالمه و معاشقه پیش قدم میشوید؟ آیا فکر میکنید احساساتی که ابراز میکنید بیشتر از آن چیزی است که از سوی همسرتان دریافت میکنید؟
اگرچه که زندگی مشترک میدان مسابقه نیست اما هردوی شما و همسرتان باید با یکدیگر برای حفظ رابطه تلاش کنید.
5. احساس میکنی تحت کنترل هستی
آیا هر بار بیشتر و بیشتر احساس میکنید که در زندگی مشترکتان، افکار و احساسات شما نادیده گرفته میشود؟ آیا همسرتان بدون نظر شما تصمیم میگیرد و انتظار دارد که شما خوشحال باشید؟ این به معنی است که همسرتان به شما احترام نمیگذارد و به احساسات شما توجه نمیکند. یک رابطه سالم به احترام متقابل نیاز دارد بنابراین آینده خوبی در انتظار چنین روابطی با این عدم تعادل، وجود ندارد.
6. در کنار او خود واقعیت نیستی
همه ما شنیده ایم یا میدانیم که ملاقات های اول بسیار مهم هستند، بنابراین ما با دقت بیشتری لباس میپوشیم، به لبخندمان درخشش بیشتری میبخشیم و سعی میکنیم بهتر به نظر برسیم. اما درباره ملاقات دوم، سوم... ملاقات صدم و.... چطور؟ با وجود این نکته رابطه سالم و قوی میماند: ما نیازی نداریم که قبل از قرار ملاقات بهترین لباسمان را بپوشیم یا تمام آن آمادگیها را انجام دهیم. اگر در رابطه جدی خود هنوز هم چنین احساسی دارید این یک نشانه خطرناک است.
7. شما احساس مقبولیت ندارید
همسر شما همواره موجی از انتقادات را به سوی شما روانه میکند. او درباره هر چیزی که مربوط به شما است انتقاد میکند از طرز لباس پوشیدن تا طرز صحبت کردن و... این تا حدی است که گویی او به دنبال فرد دیگری میگردد. شما ممکن است در ابتدا برای نجات رابطه، به انتقادات او توجه کنید اما واقعیت این است که شما افکار و عقاید ارزشمند، منحصر به فرد و واقعی خودتان را قربانی فردی میکنید که قدر شما را نمیداند.
یادتان باشد شما سزاوار این هستید که مانند یک گوهر با شما رفتار شود.
8. شما همواره در حال جنگ هستید
اختلافات گاه و بیگاه و بعد مدیریت درست آنها یک بخش طبیعی و سالم از یک رابطه است. این به زوجین کمک میکند که تفاوتهای یکدیگر را بهتر بفهمند. اگر اختلافات مستمر باشند مخصوصا در اوایل رابطه این یک نشانه واضح از ناسازگاری است. تمام انرژی رابطه در بحث کردن هدر میرود، بدون هیچ فرصتی برای نزدیک شدن به یکدیگر.
بنابراین این یک رابطه سالم و پایدار نخواهد بود.
9. شما به یکدیگر اعتماد ندارید
رابطه ای سالم و پایدار به اعتماد دو طرفه نیاز دارد. اعتماد به طرف مقابل، صمیمیت، صداقت و سازش را به دنبال دارد و اینها همان چیزهایی هستند که برای تحکیم پیوند شما لازم است.
این عدم اعتماد میتواند شامل چک کردن تلفن همراه طرف مقابل، یا تماس گرفتن با دوستانش برای چک کردن او و... باشد. شما یاد میگیرید به یکدیگر اعتماد کنید یا رابطه شما پایان میابد. تا زمانی که یکی از این پیامدها ایجاد نشود، مشکلات شما بارها و بارها، تکرار خواهند کرد.
10. رفتار او با دیگران تغییر میکند
آیا وقتی همسرتان با بی حوصلگی و بی ادبی رفتار کرد شوکه شدید؟ هنگامی که شریک زندگی شما در خلوت به گونه ای با شما رفتار می کند، و در حضور دیگران رفتارش تغییر میکند، دلیلی برای نگرانی است. آیا رفتار او دائما در حال تغییر است؟ با شما مهربان است اما با راننده، مغازه دار و... با عصبانیت برخورد میکند؟ اگر پاسخ مثبت است باید حواستان باشد. او ممکن است تنها برای کسب رضایت شما اینگونه رفتار کند.
11. رفتار منفعلانه
وقتی همسرتان در برابر شما منفعل است یعنی در ارتباطات دو طرفه شما مشکلی وجود دارد. ممکن است که مدتی از یکدیگر ناراضی یا ناراحت باشید. داشتن یک مکالمه شفاف درباره آن و یافتن راه حل، یک پاسخ نرمال و خوب است.
اما با طعنه حرف زدن، بازکردن مشکلات قدیمی، عدم گفتگوی شفاف و روشن و تمایل به انتقام گیری و... برای هیچکدام از افراد رابطه خوب نیست و اگر ادامه یابد، میتواند باعث مرگ رابطه شود.
12. شما آماده رابطه نیستید
گاهی اوقات مهم نیست شما چقدر دوست داشته باشید در کنار کسی باشید، اما زمان این اجازه را نمیدهد. شما ممکن است در سطوح مختلفی از زندگی باشید، ممکن است شما برای ازدواج آماده نباشید و کار و تحصیل خود را در اولویت قرار دهید. یا هنوز به فرد قبلی زندگیتان فکر کنید. دلیل این هر چه که باشد میتواند منجر به یک پایان ناراحت کننده برای رابطه شما باشد.
درنهایت یادتان باشد کمال و بی نقصی یک افسانه است بنابراین هیچ رابطه کامل و بدون نقصی وجود ندارد.
منبع:
https://www.bustle.com
برای افزایش مهر و محبت
همه می خواهند میزان سرمایه در بانک را افزایش دهند و به دنبال راهی برای افزایش ثروت خود هستند. به طور مشابه ، هر کس مایل است سبب ایجاد محبت بین زن و شوهر شود، بنابراین باید به دنبال وسایل مناسب برای افزایش میزان عشق و وفاداری بین آنها باشد. ما به برخی از آنها اشاره می کنیم:
1- تعویض هدایا ، حتی اگر نمادین باشند. گذاشتن گل رز روی بالش قبل از خواب تأثیر فوق العاده ای دارد. یک کارت کوچک رنگی با کلمات زیبا روی آن موثر است. وقتی مرد هزینه هدیه را می پردازد ، وقتی چهره درخشان همسرش را می بیند ، لبخند ملایمی می بیند ، از انتخاب خوب ، رحمت و لذتش در خانه تعریف می کند. زن همچنین باید مشتاق هدیه به شوهرش باشد.
2- تعیین زمان نشستن و گوش دادن با دقت و اشتیاق به یکدیگر. برخی از علما که حدیث ام زر را توضیح می دادند متعجب بودند که چگونه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به سخنان طولانی عایشه رضی الله عنه گوش می دهند ، هنگامی که او روایت می کرد.
3- نگاه هایی که مملو از عشق و تحسین است. احساسات بین همسران را نمی توان از طریق انجام تعهدات رسمی یا فقط از طریق مبادله کلمات محبت آمیز رد و بدل کرد. در عوض ، بسیاری از آنها را می توان از طریق علائم غیر کلامی مانند حالت چهره ، لحن صدا و نگاه های چشمی مبادله کرد. همه اینها وسیله رضایت عاطفی و روانی است. آیا همسرها زبان چشم را یاد می گیرند؟ آیا همسرها هنر استفاده از لحن صدا و حالات چهره خود را خواهند آموخت؟ زبان چشم ها قدرت جذابیت قلب ها را دارد!
4- سلام و خداحافظی پرشور هنگام ورود و خروج ، مسافرت و بازگشت و از طریق تلفن.
5- تحسین همسر ، ایجاد حسادت محافظتی متوسط نسبت به او و عدم مقایسه او با دیگری.
6- مشارکت با او در مواردی مانند برنامه ریزی برای آینده ، مرتب کردن مجموعه کتابها ، کمک در آشپزی ، تنظیم امور مربوط به کودکان ، نوشتن نیازهای خانه و سایر وظایفی که می تواند باعث رفتار محبت آمیز شود. ، خنده و ایجاد محبت.
7- کلمات خوب و عبارات احساسی با کلمات نرم و گرم ؛ مانند آگاه ساختن او از محبت او و اینکه او یکی از نعمت های خداوند متعال است.
۸- اوقات آرام با هم و اختصاص زمانی برای گفتگو و گفتگو که همراه با سرگرمی و خنده به دور از مشکلات ، کودکان و گریه و نزاع آنها باشد. این امر بر صمیمیت و عشق بین همسران تأثیر بسزایی دارد.
9- حفظ تعادل بین تسلیم شدن و تسلیم شدن. این یک وسیله مهم است که نباید به شدت دوست خود را تسلیم یا کاملاً تسلیم کرد. هرگونه تمایل شدید به محبت و محبت بیش از حد ممنوع است. تسلیم شدن نیاز به کمی هوش و هوش دارد. نباید افراط و تفریط وجود داشته باشد. افراط در هر یک از دو رویکرد منجر به پایان اشتیاق و عشق می شود که ممکن است منجر به مشکلات متعددی در زندگی زناشویی شود.
10- تعامل بین همسران ، به ویژه در مواقع بحرانی ، به عنوان مثال ، هنگامی که همسر بیمار می شود یا باردار می شود و در نتیجه نیاز به مراقبت های جسمی و روحی دارد ، یا شوهر به دلایلی آزرده می شود و نیاز به حمایت اخلاقی و شخصی برای ایستادن دارد. توسط او احساس درد به دلیل درد طرف مقابل بیشترین تأثیر را در ایجاد محبت بین همسران و نزدیک شدن آنها به یکدیگر و محبت بیشتر دارد.
قوانین خانه
نداشتن احساس گناه بخاطر شاغل بودن
دنبال یک مهد کودک خوب باشید
برای مدت زمانی که سرکار هستید به دنبال یک مهدکودک خوب باشید. مهد کودک و یا خانه مراقبت کودک باید اسناد و مدارک کافی و لازم برای اثبات صلاحیت و توانایی خود داشته باشد. وجود مربی به اندازه لازم، محیط و فضای باز و مناسب از مواردی هستند که در انتخاب مهد کودک فرزند خود، باید به آن توجه کنید. برای اینکه خیالتان راحت تر شود، یک روز کودک خود را در مهدکودک زیر نظر بگیرید تا رفتارهای او را بررسی کنید و در مورد آن ها با مربی کودک خود صحبت کنید. یکی از مزایای رفتن فرزندان به خانه مراقبت کودک، آمادگی کودک برای مدرسه است.
برای هر صبح خود برنامه ریزی کنید
تجربه مادران شاغل نشان میدهد که برنامه ریزی روزانه از شب قبل در موفقیت آن ها اهمیت زیادی دارد. برای اینکه هر روز، صبح با نشاطی را آغاز کنید باید از شب قبل برنامه روز بعد خود را بدانید. مثلا هر شب غذا، پوشک و لباس های کودک و وسایل لازم خودتان را آماده کنید و در کنار درب بگذارید. با این روش، شما صبح ها زمان کافی برای خوردن صبحانه در کنار فرزندانتان را دارید. همچنین، برنامه روزانه خودتان را با همسرتان چک کرده و وظایف را بین خود تقسیم کنید.
یک تقویم خانوادگی ایجاد کنید
برای نظم بهتر کارها و مسئولیت هایتان یک برنامه و تقویم هفتگی برای خود بنویسید. در این تقویم، همه رخدادهای مهم هفته مانند مناسبت های خاص خانوادگی و یا تحصیلی، موعد پرداخت قبوض، خریدهای لازم و ضروری، خرده کارهای مربوط به فرزندان، تفریح ها و هر آنچه که فکر میکنید باید در این تقویم جای گیرد را مشخص و تعیین کنید. بعد نکات مربوط به پرستار و یا مربی را با آنها در میان بگذارید. آخر هر هفته تقویم هفته بعدی را آماده کنید و در محل دید خودتان بگذارید.
چطوری راه رفتن را به کودکمان بیاموزیم؟
برای بیشتر کودکان ، راه رفتن به طور طبیعی با یادگیری نقاط قوت و محدودیت های بدنشان انجام می شود. آنها از آزمایش و خطا برای تعیین آنچه می توانند و نمی توانند انجام دهند ، استفاده خواهند کرد. با این حال ، برخی ممکن است کمی بیشتر به مربیگری نیاز داشته باشند تا به آنجا برسند. با ترس ، اعتماد به نفس یا عدم تمرین ، با این نکات زیر می توانید به فرزند خود کمک کنید زودتر به آنجا برسد.
اگر کودک یا کودک نوپای شما هنوز راه رفتن را شروع نکرده است ، در اینجا نکاتی وجود دارد که به او می آموزید چگونه قدم بردارد و راه رفتن مستقل را بیاموزد. آن را سرگرم کننده و آسان کنید
بدون جوراب. بدون کفش. فقط پاهای برهنه ماهیچه های کوچکی در پا وجود دارد که باید شروع به رشد و تقویت کنند و تنها راه این کار تحمل وزن بر روی آنها است.
به عنوان دوپا (حیواناتی که روی دو پا راه می روند) ، ما ماهیچه های بسیار کمی داریم که به ما کمک می کند تا در حالت ایستاده تعادل ایجاد کرده و کشش ایجاد کنیم. وقتی پای برهنه می ایستید ، ماهیچه های پای شما راحت تر می توانند زمین را "بگیرند". این امر به آن ماهیچه های کوچک کمک می کند تا بیشتر تلاش کنند تا راهی مناسب برای قالب گیری روی زمین را پیدا کنند تا به راه رفتن کودک کمک کند.
نه تنها راه رفتن با پای برهنه به راه رفتن کودک کمک می کند ، بلکه برای کودک شما نیز یک تجربه حسی عالی است. تمام انتهای عصبی در قسمت پایینی پا ، سطوح و بافت های متفاوتی را احساس می کنند. این سیگنال های حسی به مغز ارسال می شود و آگاهی بیشتری را برای پا فراهم می کند. این حتی می تواند به پیاده روی نیز کمک کند.
پابرهنه به معنی بدون جوراب است. جوراب ها فقط باعث لیز خوردن آنها می شود و کشش کافی را برای واکرهای جدید ایجاد نمی کند.
کفش های مقاوم
آن کفش های تخت نوزاد را با کف نرم از بین ببرید. اینها دیگر کار نمی کنند
کودک شما به کفشی نیاز دارد که از ناحیه مچ پا و زیره خود پشتیبانی خوبی داشته باشد. به یاد داشته باشید ، کودک شما هنوز از ماهیچه های مچ پا و ساق پای خود زیاد استفاده نکرده است ، بنابراین ممکن است برای کارکردن این ماهیچه ها نیاز به حمایت خارجی داشته باشید.
اگرچه پابرهنه بهترین است ، اما وقتی بیرون هستید ، فرزند شما به کفش نیاز دارد. همچنین ، از آنجا که هر کودکی متفاوت است ، ممکن است کودک شما با پای برهنه خوب رفتار نکند و با کفش های محکم بهتر بایستد.
آنها می توانند از پیچ خوردن یا تکان خوردن مچ پای خود جلوگیری کنند یا فقط احساس محکم تری به آنها بدهند.