مشاوره روانشناسی
معرفی دیدگاه های روانشناسی و شناختی برای داشتن خانواده ای بهتر و ذهنی آراممشاوره روانشناسی
معرفی دیدگاه های روانشناسی و شناختی برای داشتن خانواده ای بهتر و ذهنی آرامنقش والدین در آموزش نظم
برنامه مشخصی برای روز فرزندتان داشته باشید
برای تربیت کودک منظم و مخصوصا آموزش نظم به دانش آموزان ابتدایی، یک برنامه روزانه مشخصی را برای او تعیین کنید و دلیل هر کار را هم برای او توضیح دهید. فرزند شما از همان کودکی باید یاد بگیرد که وظیفه دارد در هر روز یک سری از کارها را انجام دهد. به طور مثال، کودک شما باید بداند که وقتی از خواب بیدار شد، باید اول صبحانه خود را بخورد و تا اینکار را انجام نداده اجازه دیدن برنامه کودک را ندارد. بعد از دیدن برنامه کودک نوبت درس خواندن است و تا آن را تمام نکرده، اجازه رفتن به سراغ کار بعدی را ندارد. به مرور زمان اینکار باعث تمرکز کودک و داشتن ذهنی منظم می‌شود.
کمال گرا نباشید
هیچ وقت فکر نکنید که اتاق فرزند شما باید همیشه تمیز و مرتب باشد. اتاقی که کودک در آن بازی می‌کند، هیچ وقت تمیز نمی ماند. این موضوع خیلی طبیعی است که بعد از تمیز کردن اتاق فرزندتان تنها در مدت چند ساعت، آن را به حالت اولیه ببینید. اصرار بیش از اندازه به کودک برای داشتن اتاقی تمیز، باعث شخصیت وسواسی و ایده آل گرا در فرزندتان می‌شود.
الگو باشید
بهترین راه برای تربیت کودک منظم، داشتن نظم در زندگی خودتان است. معمولا فرزندان بسیاری از کارهایشان را از نزدیک ترین افراد زندگیشان، یعنی پدر و مادر، تقلید و پیروی می‌کنند. اگر شما عادت دارید که بعد آمدن از بیرون لباس هایتان را روی کاناپه و مبل بیندازید، دیگر توقع نداشته باشید که فرزندتان بعد از آمدن از مدرسه کیفش را روی مبل نیندازد. خودتان الگویی مناسب برای او باشید تا فرزندتان از همان کودکی، نظم را به طور غیر مستقیم یاد بگیرد.
منبع:familico.ir
چند راهکار برای تربیت فرزند پسر
راه های تربیت فرزند پسر
محبت را با مثال انجام دهید
پسران نیز مانند دختران به محبت نیاز دارند. محبت به شکل ستایش و همچنین محبت جسمانی به وجود می آید. پسران ما باید در آغوش گرفته شوند.
برخی معتقدند در آغوش گرفتن یا محبت می تواند پسر را ضعیف کند. این به سادگی درست نیست. آموزش در آغوش گرفتن و گفتن "دوستت دارم" رفتارهایی هستند که آنها را دوست پسر ، شوهر ، پدر و الگوی خوبی در بزرگسالی می کند. با توجه به خط سلامت ، مزایای زیادی از جمله سلامتی جسمانی ، کاهش ترس ، ارتباط بهتر با دیگران ، افزایش شادی و کاهش استرس را در اختیار آنها قرار می دهد. اگرچه برخی از درمانگران حداقل 12 در آغوش گرفتن در روز را برای رشد توصیه می کنند ، اما مطالعات دیگر به همان اندازه که می توانیم بغل کنیم و روزانه برای بهترین نتایج توصیه می کنیم.
این تحقیق در مورد پسران و دختران صدق می کند. همه به محبت و لمس جسمانی نیاز دارند. در آغوش گرفتن یک راه اصلی است که ما آن محبت جسمی را به طور سالم و مثبت به فرزندانمان به صورت روزانه ارائه می دهیم. با توجه به خط سلامت ، هرچه بیشتر بتوانید روزانه فرزند خود را در آغوش بگیرید ، بهتر است.
پسران ما بر اساس تجربیات زندگی خود در خانه یاد می گیرند که محبت کنند. اگر آنها در خانواده ای بزرگ شوند که هیچ در آغوشی در آنها وجود ندارد ، احتمالاً در آغوش گرفتن در بزرگسالی ناخوشایند خواهد بود. عادت کنید که اغلب پسرتان را در آغوش بگیرید و به او بگویید "دوستت دارم". به او بیاموزید که بغل کردن خوب است و اجازه دهید هر روز از مزایای آن بغل کردن استفاده کند. خواهید دید که مزایای آن برای شما نیز صدق می کند.
اخلاق کار خوب را ایجاد کنید
همه کارها را برای آنها انجام ندهید! با کار کردن به پسران خود بیاموزید که اخلاق کاری خوبی داشته باشند. اگر مادر هر روز برای آنها تختخواب خود را مرتب کند ، یاد نمی گیرند. آنها با انجام کارهای روزمره مسئولیت پذیری و اخلاق کاری خوب را می آموزند.یکی از راههای تربیت فرزند پسر این است که کار خوب را به آنها آموزش دهید.
این باید در سنین پایین شروع شود. در سن سه سالگی ، کودک می تواند در کارهای ساده خانه مانند دور انداختن زباله ، جمع آوری اسباب بازی ، تغذیه حیوانات خانگی و دور راندن لباس های کثیف کمک کند. آنها ممکن است در شروع کار بهترین کار را انجام ندهند ، اما به همین دلیل است که شما در جوانی به آنها آموزش می دهید.
مهارتهای اساسی زندگی و خانه را از طریق تمرین به طور منظم به آنها بیاموزید. این به آنها کمک می کند تا اخلاق کاری خوبی را توسعه دهند. آنها با یادگیری تشخیص می دهند که زباله ها باید زمانی پر شوند که آنها را بیرون ببریم زیرا آنها سالها قبل از رسیدن به بزرگسالی این کار را انجام داده اند. اگر از خود می پرسید پسرتان در سن خود چه نوع کارهایی را می تواند در خانه انجام دهد ، کارهای انجام شده بر اساس سن در این اینفوگرافیک ذکر شده است.
از این دیدگاه غافل نشوید که برخی از وظایف خانه برای پسران و برخی دیگر برای دختران است. با اختصاص دادن وظایف به دختران و پسران ، همه مهارت ها را بیاموزید. پسران باید آشپزی ، تمیز کردن و شستن لباس ها را بیاموزند. اگر آنها خانه شما را ترک کنند و به دانشگاه یا اولین شغل خود بروند ، چه کسی این کار را برای آنها انجام می دهد؟ آنها باید این مهارت ها را بیاموزند تا بتوانند آنها را برای خود انجام دهند.
همچنین آنها را به شوهر بالقوه تبدیل می کند. هیچ زنی نمی خواهد با مردی ازدواج کند که در انجام کارهای خانه کاملاً ناتوان است. آنها می توانند والدین خود را به خاطر آموزش ندادن آنها سرزنش کنند ، اما اگر نمی دانند چگونه در وظایف خانه مشارکت کنند ، به آنها کمک نمی کند تا همسر خوبی داشته باشند.
داشتن یک هم اتاقی ، همسر خوب مستلزم توانایی انجام کارهایی مانند نظافت ، شستن ظرف ها است. لباسشویی ، آشپزی و هر چیزی که در اداره خانه نقش دارد. انتظار اینکه دیگران این کار را برای آنها انجام دهند زیرا اگر مادرشان این کار را انجام دهد راه خوبی برای آماده سازی آنها برای زندگی به تنهایی یا آماده سازی آنها برای مشارکت در هر رابطه ای در آینده نیست.
اگر آنها می خواهند به تنهایی در خارج از خانه شما زندگی کنند ، به آنها یاد دهید که اخلاق کاری خوبی داشته باشند ، این کار با کارهای خانه و وظایف شروع می شود.
علت لجباز شدن بچه
نکاتی که ممکن است به مقابله با کودکان لجباز کمک کند
ممکن است شما یک کودک نوجوان لجباز داشته باشید که هر بار که سعی می کنید به او غذا بدهید ، از ماندن در تخت کودک یا مسواک زدن کنار قاشق غلات خودداری می کند. یا ممکن است شما یک کودک شش ساله لجباز داشته باشید که اصرار دارد هر روز یک لباس یکسان بپوشد و پای خود را برای زیر پا گذاشتن هرگونه دستورالعمل یا دستورالعملی که به او می دهید پایمال می کند. در اینجا چند نکته وجود دارد که می تواند در هنگام برخورد با لجباز بودن فرزند شما مفید واقع شود.آرامش خود را حفظ کنید
فریاد زدن بر سر یک کودک نافرمان و فریاد ، یک مکالمه معمولی بین والدین و کودک را به یک مسابقه فریاد تبدیل می کند. فرزند شما ممکن است پاسخ شما را به عنوان دعوت به مبارزه لفظی در نظر بگیرد. این فقط اوضاع را بدتر می کند. این به شما بستگی دارد که در بزرگسالی مکالمه را به یک نتیجه عملی هدایت کنید. به فرزند خود کمک کنید تا نیاز به انجام کاری یا رفتاری خاص را درک کند.
برای آرام ماندن آنچه لازم است انجام دهید - مدیتیشن ، ورزش یا گوش دادن به موسیقی. در خانه موسیقی آرامش بخش یا آرامش بخش پخش کنید تا حتی فرزندان شما بتوانند به آن گوش دهند. هر چند وقت یکبار ، موسیقی مورد علاقه فرزند خود را پخش کنید. به این ترتیب ، می توانید "رای" آنها را به دست آورید و همچنین آنها را قادر سازید تا آرام شوند.
به آنها احترام بگذارید
اگر شما به زور به او اقتدار بدهید ، فرزند شما احتمالاً نمی پذیرد. در اینجا چند روش وجود دارد که می توانید از احترام در روابط خود الگو بگیرید:
به دنبال همکاری باشید ، بر پایبندی به دستورالعمل ها اصرار نکنید.
برای همه فرزندان خود قوانین ثابتی داشته باشید و فقط به این دلیل که مناسب می دانید سست نشوید.
با آنها همدلی کنید - هرگز احساسات یا ایده های آنها را کنار نگذارید.
به فرزندان خود اجازه دهید هر کاری که می توانند برای خود انجام دهند ، از وسوسه انجام کاری برای آنها اجتناب کنید و بار خود را کاهش دهید. این همچنین به آنها می گوید که به آنها اعتماد دارید.
منظور خود را بگویید و آنچه را که می گویید انجام دهید.
با آنها کار کنید
کودکان لجباز یا با اراده قوی نسبت به رفتار شما با آنها بسیار حساس هستند. بنابراین مراقب لحن ، زبان بدن و واژگان مورد استفاده خود باشید. وقتی از رفتار شما ناراحت می شوند ، آنچه را که می دانند برای محافظت از خود انجام می دهند ، انجام می دهند: عصیان می کنند ، صحبت می کنند و پرخاشگری نشان می دهند.
تغییر نحوه برخورد شما با یک کودک لجباز می تواند نحوه واکنش آنها به شما را تغییر دهد. به جای این که به آنها بگویید چه کار کنند ، با آنها شریک شوید.
به جای "من می خواهم شما این کار را بکنید ..." از عبارت هایی مانند "اجازه دهید این کار را انجام دهیم ..." ، "چطور ما آن را امتحان می کنیم" استفاده کنید.
از فعالیت های سرگرم کننده برای ترغیب فرزندان خود به انجام کاری استفاده کنید. برای مثال ، اگر می خواهید فرزند سرسخت شما اسباب بازی هایش را کنار بگذارد ، خودتان این کار را انجام دهید و از او بخواهید که "یاور ویژه" شما باشد.
همچنین می توانید زمان فعالیت را تعیین کنید و کودک را به چالش بکشید تا اسباب بازی ها را سریعتر از آنچه می توانید کنار بگذارید. این یک ترفند زیرکانه است که بیشتر کار می کند.
پول تو جیبی چیست؟ مقدار پول تو جیبی را چقدرتعیین کنیم؟!!
مزایا پول تو جیبی دادن به فرزندان
تنها عامل فوق باید به اندازه ای باشد که شما را در دادن پول جیبی به فرزندان تان تحت تأثیر قرار دهد. با این حال ، دادن پول جیبی مزایای زیادی دارد.
• برنامه ریزی مالی: مزایای پس انداز ، هزینه های دقیق و مدیریت پول را به کودکان آموزش می دهد.
• ریسک کمتر بدهی بزرگسالان: طبق نظرسنجی ING از 12000 والدین در سراسر اروپا ، دادن پول جیبی به فرزندان ، خطر ابتلای آنها به بدهی در بزرگسالان را کاهش می دهد. پول جیبی عامل اصلی خودکفایی بزرگسالان است.
• صرفه جویی در آینده: یادگیری جوان ، از طریق پول جیبی ، یک عمر پس انداز را تشویق می کند ، جایی که رضایت دیرکرد قدردانی می شود.
• ارزش پول: درک آن برای بچه ها یک مفهوم دشوار است ، اما آنها باید آن را درک کنند. برای آنها آنها به معنای واقعی کلمه می بینند که پول نقد از یک سوراخ در دیوار بیرون می آید. پول جیبی ، به ویژه اگر از طریق کارهای خانه به دست می آید ، آنها را قادر می سازد که بدانند ارزش پول در واقع چقدر است و ارزش آن چیست. آنها یاد می گیرند که خواسته ها و نیازها را در اولویت قرار دهند.
• احساس هدف و دستاورد: با پس انداز تدریجی مقداری از پول جیبی خود در جهت رسیدن به هدف ، احساس هدف و افتخار در دستیابی به آنها ایجاد می شود. آنها همچنین یاد می گیرند که برای دارایی ها ارزش بیشتری قائل شوند ، در صورتی که در پرداخت هزینه آنها دست داشته اند.
• قدرت نفوذی را محدود می کند: بازاریابان همه چیز را در مورد آن می دانند ، و هر والدینی که در صندوق خرید سوپرمارکت ایستاده است نیز می داند-بچه ها قدرت پستی دارند! با این حال ، وقتی پول آنها خرج می شود ، ناگهان خرج کننده های باهوش تری می شوند. شما در خرید پنجاهمین بسته کارت های معامله گیر نمی کنید زیرا فقط باید دارای شماره 24 بسیار نادر باشند.
• ارزش کار سخت را آموزش می دهد: وقتی کودکان می توانند در ازای مشاغل پول جیبی به دست آورند ، ارزش ذاتی کار سخت را درک می کنند.
معایب پول تو جیبی دادن به فرزندان
در اصل ، پول جیبی سودمند است. معایب کمی وجود دارد ، اما با مدیریت دقیق ، اینها در واقع می توانند به خودی خود به فرصتهای یادگیری تبدیل شوند.
• خرج کننده های بی پروا: با واگذاری کنترل برخی از پول های جیبی به فرزند خود ، ممکن است متوجه شوید که آنها مکرراً پول را صرف هزینه های بیهوده می کنند. سعی کنید کمی عقب بمانید و اجازه دهید این اتفاق بیفتد. یادگیری از طریق اشتباهات است آنها با صرف بیهوده هزینه ، درس سختی را می آموزند که هرگز به هدف پس انداز خود نمی رسند و پولشان به سرعت تمام می شود. اگر هنوز خرج بیهوده ای در دست دارید ، ممکن است زمان آن فرا برسد که برخی از قوانین مربوط به پول جیبی را وضع کنید ، مانند نیمی از پس انداز ، نیمی را صرف کنید.
• آنها خود را با دوستان مقایسه می کنند: همیشه فشار همسالان وجود خواهد داشت و اگر نتوانید به فرزندان خود همان دوستان خود را بدهید ، ممکن است سخت باشد. با این حال ، نگران نباشید. اولا ، به احتمال زیاد در زمین بازی اغراق شده است. ثانیاً ، به یاد داشته باشید که داشتن بودجه محدود برای یادگیری برنامه ریزی مالی چیز خوبی است.
• پول نشانه عشق می شود: برخی از کودکان و والدین می توانند در موقعیتی قرار گیرند که دادن پول نقد با عشق برابر می شود. به همین دلیل ، معقول است که مبلغی هفتگی یا ماهانه تعیین کنید که تفاوت چندانی با هم ندارد. این بدان معنا نیست که اگر از روی عمد به چیزی آسیب رسانده اند نباید از آنها انتظار مشارکت داشت ، اما این پول را از محبت جدا می کند.
چقدر پول جیبی؟
اینکه چقدر پول جیبی می دهید و انتظار دارید در چه چیزی خرج شود ، بسته به سن (و همچنین از خانواده به خانواده دیگر) متفاوت است. به عنوان یک ملت ، ما تمایل داریم که به فرزندان کوچکترمان سخاوتمندانه و به کودکان بزرگتر و نوجوانان سخاوتمندانه نسبت به سایر کشورهای اروپایی کمک کنیم.
مبلغی که انتخاب می کنید باید در نظر گرفته شود که انتظار دارید فرزند شما برای آن چه هزینه ای خواهد کرد. یک کودک خردسال که فقط باید هزینه شیرینی ، مد بازی و اسباب بازی های کوچک را بپردازد ، به اندازه یک نوجوان که انتظار می رود قبض تلفن و سفرهایش را با دوستانش بپردازد ، نیازی نخواهد داشت.
با گریه بی دلیل کودک چه کنیم؟
به سیگنال های کودک خود توجه کنید
تمام دنیا از طریق حواس او به سراغ نوزاد شما می آید و هر نوزادی نیازهای حسی متفاوتی دارد ، به همین دلیل ممکن است یک نوزاد دوست داشته باشد در آغوش گرفته شود و دیگری دوست ندارد. یا یک بچه به دلیل خیس شدن پوشک گریه می کند و دیگری آن را نادیده می گیرد و با خوشحالی به بازی خود ادامه می دهد.
با درگیر کردن تمام حواس خود هنگام ترسیم خواسته های کودک خود ، ترجیحات او را بشناسید. سعی کنید توجه ویژه ای به موارد زیر داشته باشید:
تغییر در خلق و خو. آیا به نظر می رسد تغییرات خلقی کودک شما با تغییرات محیطی ، زمان روز یا در ارتباط با غذا یا چرت زدن همزمان است؟ به عنوان مثال ، اگر نوزاد شما در اواخر صبح بدحال است ، مراقب باشید که آیا سیگنال هایی از دست رفته شما را ارسال می کند - مانند خمیازه کشیدن یا مالش چشم.
واکنش به شرایط و محیط های مختلف. نوزادان اغلب سیگنال هایی را ارسال می کنند که ما در بزرگسالان متوجه آن نمی شویم. اگر افراد زیادی در اطراف شما باشند یا از تغییرات برنامه ناراحت شوند ، ممکن است کودک شما بیش از حد تحریک شود.
تفاوت در گریه نوزاد در ابتدا همه گریه ها یکسان به نظر می رسند ، اما به تدریج خواهید شنید که تفاوت فریاد "گرسنه ام" با گریه "خسته ام" بسیار متفاوت است. به سطح سر و صدا ، شدت و شدت گریه و همچنین زبان بدن و حالات صورت نوزاد توجه کنید. پشت قوسی ، صورت برآمده ، چشم ها محکم بسته شده اند تا نور را خاموش کنند ، مشت ها جمع شده ، مالش چشم ها ، حرکت بیش فعال یا جنون آمیز-همه این علائم در مورد وضعیت عاطفی و جسمی نوزاد شما چیز خاصی را بیان می کند.
یادگیری آنچه برای آرامش و آرامش نوزاد ناراحت یا بی پاسخ نیاز است ممکن است همه مهارت های ادراک و آگاهی شما را بگیرد. اگر به سختی می توانید بفهمید چه چیزی باعث گریه کودک می شود ، تسلیم نشوید - احتمالاً او سعی می کند به شما اطلاع دهد.
وضعیت احساسی خود را ارزیابی کنید
وقتی کودک شما ساعت ها پشت سر هم گریه می کند ، طبیعی است که احساس مسئولیت کنید. با این حال ، اغلب ، سرزنش خود می تواند مانع توانایی شما در آرامش ، حضور و پاسخگویی به کودک شود. رابطه با کودک شما یک مشارکت است ، بنابراین احساسات شما در نحوه واکنش کودک شما تفاوت ایجاد می کند. اگر احساس خستگی ، افسردگی ، عصبانیت ، اضطراب یا جدایی می کنید ، ممکن است نوزاد در آرامش مشکل داشته باشد.
آیا من دلیل این هستم که کودکم گریه اش را متوقف نمی کند؟
آیا حواس پرت شده اید ، غرق شده اید و در نقطه شکست هستید؟ اگر استرس دارید و خسته شده اید ، در برقراری ارتباط آرامش بخش و تغذیه کننده با کودک خود دچار مشکل خواهید شد. بنابراین ، مهم است که پشتیبانی مورد نیاز خود را دریافت کنید.
پشتیبانی اضافی ضروری است اگر:
افسرده.
ابتلا به یک بیماری عمده یا مشکلات مزمن بهداشتی.
در مورد والدین بسیار غرق شده یا می ترسید.
خسته از کم خوابی.
احساس نادیده گرفته شدن ، منزوی شدن یا حمایت نشدن.
قربانی سوء استفاده یا بی توجهی قبلی.
خوشبختانه فرصت های زیادی برای غلبه بر محدودیت هایی که والدین یا فرزندان در رابطه دلبستگی ایجاد می کنند وجود دارد. والدینی که یاد می گیرند چگونه خود را آرام کنند ، درخواست حمایت کنند و با نوزادان خود ارتباط برقرار کنند ، می توانند وسایلی برای ایجاد یک رابطه دلبستگی موفق - اساساً با مثال خود آموزش دهند - حتی با یک نوزاد ناراحت یا بی پاسخ.