مشاوره خانواده کیست؟

اگر خانواده شما دوران سختی را پشت سر می‌گذارد - چه استرس، عصبانیت یا غم و اندوه باشد - مشاوره خانواده می‌تواند بهبودی خوبی برای مشکلات خانوادگی شما ایجاد کند. مشاوره خانواده می تواند به زوج ها، کودکان یا اعضای یک خانواده بزرگ کمک کند تا بهتر بتوانند ارتباط برقرار کنند.

جلسات مشاوره توسط متخصصی به نام خانواده درمانگر انجام می شود. مشاوره می توانند روانشناس، مددکار اجتماعی یا درمانگری باشند که آموزش های بیشتری در زمینه خانواده درمانی دیده است، انجام شود.

مشاوره خانواده درمانی چگونه می تواند به شما کمک کند؟

مشکلات در خانواده شما می تواند بر تمام زمینه های زندگی اعضای خانواده تأثیر بگذارد. شما و عزیزانتان ممکن است در محل کار، مدرسه یا در تعاملات روزمره با افراد دیگر به مشکل بر بخورید.

وقتی احساس می‌کنید که مسائل و دردسر های خانواده‌تان برای شما بزرگ‌تر از آن است که نمی‌توانید از عهده آن برآیید - و در حال بهتر شدن نیستند و حتی بدتر شدن هستند - ممکن است وقت آن رسیده باشد که به یک مشاوره خانواده یا خانواده‌ درمانگر مراجعه کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا راه های جدیدی برای مدیریت مشکلات، درگیری ها و چالش های شما پیدا کنید.

برخی از موقعیت هایی که خانواده درمانگر می تواند به شما کمک کند عبارتند از:

• درگیری بین اعضای خانواده
• سوء مصرف مواد یا اعتیاد
• بیماری روانی یکی از اعضای خانواده
• مشکلات مالی یا اختلاف نظر در مورد پول
• مشکلات در مدرسه
• مشکلات بین خواهر و برادر
• مشکلات رفتاری کودکان
• مراقبت از یکی از اعضای خانواده با نیازهای ویژه
• مشکلات با اعضای خانواده گسترده
• بیماری یکی از اعضای خانواده یا مرگ در خانواده
• خیانت
• جدایی یا طلاق
• حضانت مشترک فرزندان 

در طول خانواده درمانی چه اتفاقی می افتد؟

ابتدا، درمانگر مشاوره خانواده شما با همه اعضای خانواده صحبت می کند تا به آنها کمک کند تا بفهمند چه اتفاقی در حال رخ دادن است. مشاور سؤالاتی در مورد اینکه هر فرد چگونه مشکلات را می بیند، زمانی که مشکل شروع شده است و چگونه خانواده تا کنون سعی در مدیریت همه چیز داشته است، می پرسند.

در مرحله بعد، مشاور برنامه درمانی را تنظیم می کند. هدف بهبود تعارضات در خانواده است نه اینکه کسی را به خاطر مسائل و مشکلات مقصر بدانیم.

مشاور شما به اعضای خانواده کمک می کند تا بهتر ارتباط برقرار کنند، مشکلات را حل کنند و راه های جدیدی برای همکاری با یکدیگر پیدا کنند.

اما این را حتما باید بدانید که  مشاور خانواده همیشه نمی تواند مشکل را برطرف کند. اما می‌تواند به اعضای خانواده مهارت‌های جدیدی بدهد تا از شرایط دشوار به روش‌های سالم‌تری عبور کنند.

خانواده درمانی نیازی به زمان زیادی ندارد. میانگین آن حدود 12 جلسه است. اینکه چند وقت یکبار با یک درمانگر مشاور خانواده ملاقات می کنید و به تعداد جلساتی که نیاز دارید بستگی به مسائل خاصی دارد که در درمان روی آنها تمرکز می کنید.

چگونه یک مشاوره خانواده پیدا کنیم؟

راه های زیر را برای یافتن یک خانواده درمانگر امتحان کنید:

1. از روان پزشک مراقبت های اولیه خود درخواست کنید کسی را به شما معرفی کند.

2. ببینید آیا دوستان یک مشاور خانواده خوب می شناسند یا خیر.

3. با مراکز مشاوره خانواده درمانی خود تماس بگیرید و لیستی از درمانگران را بخواهید. ممکن است بتوانید لیست را به صورت آنلاین پیدا کنید.

4. وب سایت انجمن روانشناسی یا سازمان نظام روانشناسی، ازدواج و خانواده درمانی را بررسی کنید و یک درمانگر ازدواج و خانواده را در نزدیکی خود جستجو کنید.

5. در اینترنت برای یک مشاور خانوادهدر منطقه خود جستجو کنید.

هدف خانواده درمانی یافتن راه هایی برای کمک اعضای خانواده به یکدیگر است.

در خانواده درمانی، یک مشاور با خانواده ها و کسانی که در روابط نزدیک هستند و مشکلاتی را تجربه می کنند کار می کند.

درمانگر دیدگاه ها و روابط آنها را برای درک مشکلاتی که دارند بررسی می کند. به اعضای خانواده کمک می کند تا بهتر با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. می تواند به خانواده ها برای تغییر، توسعه و حل تعارض کمک کند.

اگر کل خانواده در مشکل باشند، ممکن است به شما خانواده درمانی پیشنهاد شود. این ممکن است به این دلیل باشد که یکی از اعضای خانواده مشکل جدی دارد که بقیه اعضای خانواده را تحت تأثیر قرار می دهد.

مشاوره خانواده به عنوان روان درمانی سیستمیک نیز شناخته می شود.

مشاوره روانشناسی خانواده برای چه کسی مناسب است؟

خانواده درمانی برای کودکان و بزرگسالان در هر سنی مناسب است.

مسائلی که مشاوره خانوداه می تواند به آنها کمک کند؟

خانواده درمانی می تواند به طیف وسیعی از موارد از جمله:

• مسائل مربوط به فرزندپروری
• رفتار کودک و نوجوان
• طلاق و جدایی
• سلامت روان بزرگسالان
• تغییرات در زندگی خانوادگی
  

طول درمان مشاوره خانوادگی

جلسات خانواده درمانی از 45 دقیقه تا 1.5 ساعت طول می کشد. معمولا هر دو تا سه هفته یکبار انجام می شود.

درمان می تواند از چند جلسه تا بیش از یک سال طول بکشد.

روند ارزیابی مشاور

ارزیابی با یک جلسه شروع می شود تا بفهمید چه مشکلاتی وجود دارد. ممکن است با یک درمانگر یا تیمی از درمانگران که با هم کار می کنند ملاقات کنید.

مشاور در مورد نگرانی های شما با شما صحبت می کند و در مورد اینکه چگونه فکر می کنید و احساس می کنید سؤال می کنید. مشاوران و روانشناسان در مورد اعتقادات مهم خانواده صحبت می کنند و به نقطه نظرات همه گوش می دهند.

مشاوران و روانشناسان نحوه عملکرد راهکارهای درمانی را توضیح می دهند و با هماهنگی خانواده شما  برای جلسات درمانی آینده طرحی ارائه میدهند.

جلسات درمانی مشاوره

کل خانواده، از جمله کودکان، معمولاً در یک اتاق برای جلسات درمانی با هم دیده می شوند. گاهی اوقات بسته به مشکل با افراد، زوج ها یا ترکیبی از اعضای خانواده کار می کنیم.

مرکز مشاوره خانواده تأثیر درمان بر خانواده‌های تفاوت‌ها را در نظر می‌گیرند از جمله:

• قدرت
• مشکلات مالی
• نژاد
• دین
  فرهنگ
• سیاست

یک مشاور خانواده نسبت به انواع دیگر درمانگران در پرسیدن سوال فعال تر است.

درمانگرانی که در یک تیم کار می کنند ممکن است در مقابل خانواده درباره مشکل و ایده هایی که در جلسه مطرح می شود با هم صحبت کنند. خانواده می توانند به این گوش دهند.

هدف خانواده درمانی کمک به اعضای خانواده برای یافتن راه هایی برای کمک به یکدیگر است، چه تصور شود که مشکل یک مسئله شخصی باشد یا یک مسئله خانوادگی.

منبع:

psychology.avije.org

روانکاوی چیست؟

اغلب وقتی مردم به روانکاوی فکر می کنند، فروید را در حال کشیدن سیگار و خاریدن ریش سفید خود تصور می کنند. متأسفانه، چنین تصویری این تصور را به وجود می‌آورد که روانکاوی متعلق به گذشته کهنه، و مملو از سرکوب، و نظریه‌های فکری دور در مورد حسادت آلت تناسلی و عقده ادیپ است. بله! روانکاوی قطعا مشکل تصویری دارد. در عوض چیزی که ما به آن نیاز داریم تصویری به روز و همچنین اطلاعات به روز شده است که حسی از روانکاوی واقعاً چیست را منتقل می کند: یک درمان روانشناختی پیشرفته که می تواند به افراد عادی کمک کند تا مشکلات روانی واقعی خود را در اینجا در سال 2014 برطرف کنند.

به عنوان یک درمان روان‌شناختی، روانکاوی روشی از روان‌درمانی مدرن است که می‌تواند برای افرادی که با مشکلات طولانی مدت در نحوه تفکر و احساس خود در مورد خود، جهان و روابط خود با دیگران دست و پنجه نرم می‌کنند، بسیار مفید باشد. مطمئناً، درمان‌های کوتاه‌مدتی وجود دارند که برای مشکلات کوتاه‌مدت مانند اضطراب یا افسردگی ناشی از یک عامل استرس‌زا، از دست دادن یا تروما مناسب‌تر هستند. اما برای مشکلات روانی که برای مدت طولانی در زندگی فرد وجود داشته است - اغلب از دوران کودکی - درمان عمیق تری لازم است. اینجاست که روانکاوی وارد می شود.

در واقع، روانکاوی ابتدا به عنوان درمانی برای بیمارانی که به سایر روش های پزشکی و روانشناختی موجود در آن زمان پاسخ نمی دادند، توسعه یافت. فروید به دلایلی چهره روانکاوی است، زیرا او به این کشف متحول کننده دست یافت که انواع خاصی از مشکلات ریشه در زیر سطح زندگی آگاهانه دارند. از آن زمان، روانکاوان بیشتر و بیشتر در مورد اینکه چگونه عوامل ناخودآگاه تا حد زیادی بر ما تأثیر می گذارد، چه برای خوب و چه برای بد، کشف کرده اند. هنگامی که این نیروهای ناخودآگاه منشأ مشکلات روانی قابل توجه و پایدار هستند، روش‌های درمانی که بر پیشنهاد، استدلال عقل سلیم یا اصلاح رفتار متکی هستند چندان مؤثر نیستند. در چنین مواردی به روشی نیاز است که به سطح ناخودآگاه برسد.

روش روانکاوی شامل ملاقات با یک متخصص سلامت روان با آموزش تخصصی و پیشرفته در کار با افراد در این سطح ناخودآگاه است. آموزش روانکاوی شامل 5 تا 8 سال تحصیل دکتری اضافی فراتر از آموزش های روانی، روانپزشکی، مددکاری اجتماعی یا سایر آموزش های بهداشت روان روان درمانگر است. بیماران به طور مکرر در جلسات 45-50 دقیقه ای شرکت می کنند - 3 تا 5 روز در هفته. در تمرین خودم، اکثر بیماران روانکاوانم را هر هفته چهار بار می بینم. دریافته‌ام که می‌توان کارهای خوبی را در یک درمان سه بار در هفته انجام داد و پنج بار (جای تعجب نیست!) بهینه است.

می‌پرسید چرا روانکاوی به چنین بسامدی نیاز دارد؟

تکرار جلسات کمک می کند تا کار عمیق تر شود، شدت آن حفظ شود و از زندگی بیرونی به زندگی درونی تغییر کند. وقتی بیشتر روزهای هفته را ملاقات می کنید، می توانید در مورد آنچه در زندگی بیرونی شما اتفاق می افتد کاملاً به روز باشید. سپس زمانی برای رفتن به داخل برای تأمل و کاوش وجود دارد. علاوه بر این، فرکانس بیشتر می تواند کمک کند زیرا گرما را روشن نگه می دارد. کار دردناکی که روزی کشف می شود زمان کمتری برای زیرزمینی دارد. پیوندهای ناخودآگاه به ضمیر خودآگاه - از یک روز به روز دیگر - را می توان هم در ذهن تحلیلگر و هم در ذهن بیمار تازه و زنده نگه داشت.

با توجه به نگاه کارشناسان مشاوره روانشناسی آویژه در روش روانکاوی، بیماران تشویق می شوند که آزادانه در مورد هر چیزی که به ذهنشان می رسد صحبت کنند، افکار و احساسات خود را به هر کجا که ممکن است دنبال کنند. این به ناخودآگاه اجازه می دهد تا خود را آشکار کند که کار آسانی نیست، زیرا ناخودآگاه می خواهد پنهان بماند. این باز بودن بیشتر توسط بیمار که روی مبل دراز کشیده است و درمانگر در پس زمینه، دور از دید، تسهیل می شود. اگرچه ممکن است ایده دراز کشیدن روی کاناپه تحلیلگر در ابتدا قدیمی و یا حتی کمی کلیشه ای به نظر برسد، اما به نظر می رسد که ذهن افراد را برای دیدن بهتر آنچه در داخل می گذرد باز می کند.

با تلاش منظم، بیمار به تدریج بیشتر و بیشتر را برای تحلیلگر آشکار می کند، نه تنها آنچه در پیش زمینه است، بلکه آنچه در پس زمینه و زیرزمین است. با انجام این کار، بیمار به ناچار پویایی ناخودآگاه خود را در رابطه با درمانگر زندگی خواهد کرد. این مورد انتظار و با طراحی است. بیمار می‌آید تا تحلیلگر را به‌عنوان «دوگانه» چهره‌های مهم از زمان‌های گذشته و از یک مکان ناخودآگاه در درون ببیند و با او ارتباط برقرار کند. در نتیجه، هم بیمار و هم تحلیلگر از پویایی ناخودآگاه بیمار - احساسات، نیات، سردرگمی‌ها، تحریف‌ها، امیدها و هراس‌هایی که بر زندگی او تأثیر می‌گذارند، در زمان واقعی احساس می‌کنند. احتمالاً این به نام انتقال را شنیده اید. این نان و کره یک تجزیه و تحلیل موثر است.

در پاسخ به تمام کارهایی که بیمار انجام می دهد، تحلیلگر زمان زیادی (بیشتر از روان درمانگر معمولی) را صرف گوش دادن و تفکر می کند. برای تحلیلگر، توجه دقیق، هضم ذهنی و زمان لازم است تا درک کاملی از آنچه در درون بیمار می گذرد، چرایی وقوع آن، و اینکه چگونه زندگی امروز او را شکل می دهد، ایجاد کند. هنگامی که تحلیلگر تا حدودی از این پویایی های ناخودآگاه درک داشته باشد، آن درک را در قالب کلمات بیان می کند. به این می گویند تفسیر. در طول سال‌ها، تفسیر تحلیلی نسبت به روزهای اولیه کمتر دور و عقلانی شده است. بیشتر تحلیل گران سعی می کنند عاری از اصطلاحات، واضح، صریح و تا حد امکان درگیر احساسات باشند. یک تحلیلگر خوب سعی می کند با بیمار ارتباط برقرار کند تا هم بینش و هم درک عاطفی را منتقل کند. تفسیر به عنوان خوراکی برای تفکر ارائه می شود. تحلیلگران تمام تلاش خود را می کنند تا درک را به گونه ای ارائه کنند که بیماران بتوانند آن را دریافت کنند، بجوند، هضم کنند و از آن تغذیه شوند.

اینها ویژگی های اساسی روانکاوی است که به افراد کمک می کند ریشه تغییر کنند. در پست های بعدی این مجموعه، سوالات مرتبطی مانند: آیا روانکاوی مرده است یا زنده است؟ آیا روانکاوی برای من مناسب است؟ آیا واقعا کمک می کند؟ چگونه می توانم بفهمم که کار می کند؟ انتظار دارم چه نوع تغییراتی را ببینم؟ چه مدت باید طول بکشد؟ آیا همه به آن نیاز دارند؟ آیا به آن نیاز دارم؟ در پایان، امیدوارم دیدگاهی متفکرانه، با تجربه و خودی را اضافه کنم که ممکن است یک درمان روانکاوانه را حتی برای شما ارزشمند کند.

منبع:

روانشناسی خانواده تلفنی آویژه

https://www.psychologytoday.com/us/blog/headshrinkers-guide-the-galaxy/201401/what-is-psychoanalysis