برای مدت زمانی که سرکار هستید به دنبال یک مهدکودک خوب باشید. مهد کودک و یا خانه مراقبت کودک باید اسناد و مدارک کافی و لازم برای اثبات صلاحیت و توانایی خود داشته باشد. وجود مربی به اندازه لازم، محیط و فضای باز و مناسب از مواردی هستند که در انتخاب مهد کودک فرزند خود، باید به آن توجه کنید. برای اینکه خیالتان راحت تر شود، یک روز کودک خود را در مهدکودک زیر نظر بگیرید تا رفتارهای او را بررسی کنید و در مورد آن ها با مربی کودک خود صحبت کنید. یکی از مزایای رفتن فرزندان به خانه مراقبت کودک، آمادگی کودک برای مدرسه است.
تجربه مادران شاغل نشان میدهد که برنامه ریزی روزانه از شب قبل در موفقیت آن ها اهمیت زیادی دارد. برای اینکه هر روز، صبح با نشاطی را آغاز کنید باید از شب قبل برنامه روز بعد خود را بدانید. مثلا هر شب غذا، پوشک و لباس های کودک و وسایل لازم خودتان را آماده کنید و در کنار درب بگذارید. با این روش، شما صبح ها زمان کافی برای خوردن صبحانه در کنار فرزندانتان را دارید. همچنین، برنامه روزانه خودتان را با همسرتان چک کرده و وظایف را بین خود تقسیم کنید.
برای نظم بهتر کارها و مسئولیت هایتان یک برنامه و تقویم هفتگی برای خود بنویسید. در این تقویم، همه رخدادهای مهم هفته مانند مناسبت های خاص خانوادگی و یا تحصیلی، موعد پرداخت قبوض، خریدهای لازم و ضروری، خرده کارهای مربوط به فرزندان، تفریح ها و هر آنچه که فکر میکنید باید در این تقویم جای گیرد را مشخص و تعیین کنید. بعد نکات مربوط به پرستار و یا مربی را با آنها در میان بگذارید. آخر هر هفته تقویم هفته بعدی را آماده کنید و در محل دید خودتان بگذارید.
نکاتی که ممکن است به مقابله با کودکان لجباز کمک کند
ممکن است شما یک کودک نوجوان لجباز داشته باشید که هر بار که سعی می کنید به او غذا بدهید ، از ماندن در تخت کودک یا مسواک زدن کنار قاشق غلات خودداری می کند. یا ممکن است شما یک کودک شش ساله لجباز داشته باشید که اصرار دارد هر روز یک لباس یکسان بپوشد و پای خود را برای زیر پا گذاشتن هرگونه دستورالعمل یا دستورالعملی که به او می دهید پایمال می کند. در اینجا چند نکته وجود دارد که می تواند در هنگام برخورد با لجباز بودن فرزند شما مفید واقع شود.آرامش خود را حفظ کنید
فریاد زدن بر سر یک کودک نافرمان و فریاد ، یک مکالمه معمولی بین والدین و کودک را به یک مسابقه فریاد تبدیل می کند. فرزند شما ممکن است پاسخ شما را به عنوان دعوت به مبارزه لفظی در نظر بگیرد. این فقط اوضاع را بدتر می کند. این به شما بستگی دارد که در بزرگسالی مکالمه را به یک نتیجه عملی هدایت کنید. به فرزند خود کمک کنید تا نیاز به انجام کاری یا رفتاری خاص را درک کند.
برای آرام ماندن آنچه لازم است انجام دهید - مدیتیشن ، ورزش یا گوش دادن به موسیقی. در خانه موسیقی آرامش بخش یا آرامش بخش پخش کنید تا حتی فرزندان شما بتوانند به آن گوش دهند. هر چند وقت یکبار ، موسیقی مورد علاقه فرزند خود را پخش کنید. به این ترتیب ، می توانید "رای" آنها را به دست آورید و همچنین آنها را قادر سازید تا آرام شوند.
به آنها احترام بگذارید
اگر شما به زور به او اقتدار بدهید ، فرزند شما احتمالاً نمی پذیرد. در اینجا چند روش وجود دارد که می توانید از احترام در روابط خود الگو بگیرید:
به دنبال همکاری باشید ، بر پایبندی به دستورالعمل ها اصرار نکنید.
برای همه فرزندان خود قوانین ثابتی داشته باشید و فقط به این دلیل که مناسب می دانید سست نشوید.
با آنها همدلی کنید - هرگز احساسات یا ایده های آنها را کنار نگذارید.
به فرزندان خود اجازه دهید هر کاری که می توانند برای خود انجام دهند ، از وسوسه انجام کاری برای آنها اجتناب کنید و بار خود را کاهش دهید. این همچنین به آنها می گوید که به آنها اعتماد دارید.
منظور خود را بگویید و آنچه را که می گویید انجام دهید.
با آنها کار کنید
کودکان لجباز یا با اراده قوی نسبت به رفتار شما با آنها بسیار حساس هستند. بنابراین مراقب لحن ، زبان بدن و واژگان مورد استفاده خود باشید. وقتی از رفتار شما ناراحت می شوند ، آنچه را که می دانند برای محافظت از خود انجام می دهند ، انجام می دهند: عصیان می کنند ، صحبت می کنند و پرخاشگری نشان می دهند.
تغییر نحوه برخورد شما با یک کودک لجباز می تواند نحوه واکنش آنها به شما را تغییر دهد. به جای این که به آنها بگویید چه کار کنند ، با آنها شریک شوید.
به جای "من می خواهم شما این کار را بکنید ..." از عبارت هایی مانند "اجازه دهید این کار را انجام دهیم ..." ، "چطور ما آن را امتحان می کنیم" استفاده کنید.
از فعالیت های سرگرم کننده برای ترغیب فرزندان خود به انجام کاری استفاده کنید. برای مثال ، اگر می خواهید فرزند سرسخت شما اسباب بازی هایش را کنار بگذارد ، خودتان این کار را انجام دهید و از او بخواهید که "یاور ویژه" شما باشد.
همچنین می توانید زمان فعالیت را تعیین کنید و کودک را به چالش بکشید تا اسباب بازی ها را سریعتر از آنچه می توانید کنار بگذارید. این یک ترفند زیرکانه است که بیشتر کار می کند.
مزایا پول تو جیبی دادن به فرزندان
تنها عامل فوق باید به اندازه ای باشد که شما را در دادن پول جیبی به فرزندان تان تحت تأثیر قرار دهد. با این حال ، دادن پول جیبی مزایای زیادی دارد.
• برنامه ریزی مالی: مزایای پس انداز ، هزینه های دقیق و مدیریت پول را به کودکان آموزش می دهد.
• ریسک کمتر بدهی بزرگسالان: طبق نظرسنجی ING از 12000 والدین در سراسر اروپا ، دادن پول جیبی به فرزندان ، خطر ابتلای آنها به بدهی در بزرگسالان را کاهش می دهد. پول جیبی عامل اصلی خودکفایی بزرگسالان است.
• صرفه جویی در آینده: یادگیری جوان ، از طریق پول جیبی ، یک عمر پس انداز را تشویق می کند ، جایی که رضایت دیرکرد قدردانی می شود.
• ارزش پول: درک آن برای بچه ها یک مفهوم دشوار است ، اما آنها باید آن را درک کنند. برای آنها آنها به معنای واقعی کلمه می بینند که پول نقد از یک سوراخ در دیوار بیرون می آید. پول جیبی ، به ویژه اگر از طریق کارهای خانه به دست می آید ، آنها را قادر می سازد که بدانند ارزش پول در واقع چقدر است و ارزش آن چیست. آنها یاد می گیرند که خواسته ها و نیازها را در اولویت قرار دهند.
• احساس هدف و دستاورد: با پس انداز تدریجی مقداری از پول جیبی خود در جهت رسیدن به هدف ، احساس هدف و افتخار در دستیابی به آنها ایجاد می شود. آنها همچنین یاد می گیرند که برای دارایی ها ارزش بیشتری قائل شوند ، در صورتی که در پرداخت هزینه آنها دست داشته اند.
• قدرت نفوذی را محدود می کند: بازاریابان همه چیز را در مورد آن می دانند ، و هر والدینی که در صندوق خرید سوپرمارکت ایستاده است نیز می داند-بچه ها قدرت پستی دارند! با این حال ، وقتی پول آنها خرج می شود ، ناگهان خرج کننده های باهوش تری می شوند. شما در خرید پنجاهمین بسته کارت های معامله گیر نمی کنید زیرا فقط باید دارای شماره 24 بسیار نادر باشند.
• ارزش کار سخت را آموزش می دهد: وقتی کودکان می توانند در ازای مشاغل پول جیبی به دست آورند ، ارزش ذاتی کار سخت را درک می کنند.
معایب پول تو جیبی دادن به فرزندان
در اصل ، پول جیبی سودمند است. معایب کمی وجود دارد ، اما با مدیریت دقیق ، اینها در واقع می توانند به خودی خود به فرصتهای یادگیری تبدیل شوند.
• خرج کننده های بی پروا: با واگذاری کنترل برخی از پول های جیبی به فرزند خود ، ممکن است متوجه شوید که آنها مکرراً پول را صرف هزینه های بیهوده می کنند. سعی کنید کمی عقب بمانید و اجازه دهید این اتفاق بیفتد. یادگیری از طریق اشتباهات است آنها با صرف بیهوده هزینه ، درس سختی را می آموزند که هرگز به هدف پس انداز خود نمی رسند و پولشان به سرعت تمام می شود. اگر هنوز خرج بیهوده ای در دست دارید ، ممکن است زمان آن فرا برسد که برخی از قوانین مربوط به پول جیبی را وضع کنید ، مانند نیمی از پس انداز ، نیمی را صرف کنید.
• آنها خود را با دوستان مقایسه می کنند: همیشه فشار همسالان وجود خواهد داشت و اگر نتوانید به فرزندان خود همان دوستان خود را بدهید ، ممکن است سخت باشد. با این حال ، نگران نباشید. اولا ، به احتمال زیاد در زمین بازی اغراق شده است. ثانیاً ، به یاد داشته باشید که داشتن بودجه محدود برای یادگیری برنامه ریزی مالی چیز خوبی است.
• پول نشانه عشق می شود: برخی از کودکان و والدین می توانند در موقعیتی قرار گیرند که دادن پول نقد با عشق برابر می شود. به همین دلیل ، معقول است که مبلغی هفتگی یا ماهانه تعیین کنید که تفاوت چندانی با هم ندارد. این بدان معنا نیست که اگر از روی عمد به چیزی آسیب رسانده اند نباید از آنها انتظار مشارکت داشت ، اما این پول را از محبت جدا می کند.
چقدر پول جیبی؟
اینکه چقدر پول جیبی می دهید و انتظار دارید در چه چیزی خرج شود ، بسته به سن (و همچنین از خانواده به خانواده دیگر) متفاوت است. به عنوان یک ملت ، ما تمایل داریم که به فرزندان کوچکترمان سخاوتمندانه و به کودکان بزرگتر و نوجوانان سخاوتمندانه نسبت به سایر کشورهای اروپایی کمک کنیم.
مبلغی که انتخاب می کنید باید در نظر گرفته شود که انتظار دارید فرزند شما برای آن چه هزینه ای خواهد کرد. یک کودک خردسال که فقط باید هزینه شیرینی ، مد بازی و اسباب بازی های کوچک را بپردازد ، به اندازه یک نوجوان که انتظار می رود قبض تلفن و سفرهایش را با دوستانش بپردازد ، نیازی نخواهد داشت.